Multilingual Turkish Dictionary

Turkish Turkish Ansiklopedik

Turkish Turkish Ansiklopedik
HAMİYET : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
milli onur ve haysiyet.
insanlık, fazilet.
izzeti nefs

HAMMAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok hamdeden, çok şükür ve dua eden. hammad b. ebu süleyman: hadisçi. tabiindendir

HAMMADE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hammad)

HAMRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
daha, pek çok kızıl, kırmızı.
el-hamra: ispanya'nın gırnata şehrinde araplardan kalma meşhur saray

HAMZA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
arslan.
heybetli, azametli demektir.
hz. peygamber'in amcası, mekke döneminde müslüman olmuş, uhud savaşı'nda vahşi tarafından şehid edilmiştir

HANBELİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er. ahmed b. muhammed b. hanbel (öl. 855): ehli sünnetin dört ana mezhebinden birisi olan hanbeli mezhebinin imamı

HANDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
gülen, gülücü.
güler yüzlü, sevimli

HANDE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
açılış, açılma.
gülme, gülüş

HANDEGÜL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
gülün açması

HANEDAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
kökten, asil ve büyük aile

HANEF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
doğruluk, istikamet

HANEFİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
imamı azam ebu hanife'nin mezhebinden olan. hanefi mezhebine mensup kişi

HANİF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er. l. tek allah'a, allah'ın birliğine inanan.
islam inancına sıkı ve samimi olarak bağlanan.
hz. muhammed (s.a.s.)'in tebliğinden önce mekke'de tek allah'a inananlar

HANİFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
(bkz. hanif)

HANNAN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) çok acıyan, çok merhametli. allah'ın isimlerinden "abd" takısı alarak isim yapılır. abdülhannan

HANNAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
şeytan.
isim olarak kullanılmaz

HANSA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
arapların en büyük ünlü hanım şairi. müslüman olmuştur

HANSOY : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
(han sülalesine mensup

HANZADE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
hükümdar çocuğu

HANZALE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
doğu arabistan'da bir arap kabilesi

HANIM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) ka.
kadınlar için kullanılan saygı sözü.
eş, karı, zevce.
ev sahibesi

HARE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
sert taş, kaya.
meneviş, menevişli kumaş

HAREM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
yasak kılınmış mukaddes olan şey.
evlerde yabancı erkeklerin girmesine izin verilmeyen, kadınlara ait bölüm.
iç avlu.
hicaz'da ihrama girilen yerden ka'be'ye dek uzanan bölüm.
mekke-medine'nin ismi

HARİKA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka. imkanların üstünde olup insanda hayret uyandıran şey

HARİM : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
biri için kutsal olan şeyler.
harem dairesi, harem.
evin içi gibi, başkalarına kapalı olan yer.
bir evin civarı.
avlu.
ortak, şerik.
hacıların, hac zamanı giydikleri giysi