Multilingual Turkish Dictionary Turuz Dictionary

ÇÖLQƏRMƏK : Turuz Dictionary

çölgərmək.
çölərmək. çölə dönmək.
çölləri gərmək, gəzmək, dolanmaq, dlanmaq

ÇÖLQƏYƏ : Turuz Dictionary

pencərədən çölgəyə iki kişi baxırsa, bir göz dalar boşluğa, bir göz dalar ulduza

ÇÖLQƏZMƏK : Turuz Dictionary

çölgəzmək. çölləri gəzmək. səhranəvərdlik edmək

ÇÖLQÜSÜ : Turuz Dictionary

ana qızın ülgüsü, təpə dağın çölgüsü. (çölgüsü: genişliyi)

ÇÖLTƏ : Turuz Dictionary

-evdə, çöldə geyilən gənəbol geyim: yeldirmə

-bağanın özü çöldə, qözü göldə. (çöldə: çöldəsə). {igid, çin (könül) danmaz} (qurbağanın kəndisi çöldə olsa belə, dahi gözi göldədir). (igid ürəkli harda olursada, könlü, kəndi özün (dilin inamın, elin toprağın) yadırqamaz (tüpürməz. satmaz). (aşıq gördüyün, könül sevdiyin)

ÇÖLTƏ : Turuz Dictionary

-çöldə bitən: qırımsı. yabanı. vəhşi.
qırımsı bitggi.
itüzümü qırımsı otdur

ÇÖLTƏ : Turuz Dictionary

-çöldə gəzən tülkü tazı görməsə, quyruq oynadar, qurdu tanımaz.¶-dosda uyan çöldə qaldı, oynaşa guman evsiz. (guman: gumanı gedən)

ÇÖLTƏ : Turuz Dictionary

-evdə odabaşı, çöldə obabaşı. (hər yanda sözü keçən kişiyə söylənir). (hər yanda başına buyruq kimsə)

ÇÖLTƏ : Turuz Dictionary

susuz göldə balıq yox, ovsuz çöldə ovçu yox.
at əsrəgən yolda qalmaz, el əsrəgən çöldə qalmaz. (əsrəgən: əsirgəyən. qoruyan. baxan. göz olan. becərən)

ÇÖLTƏ : Turuz Dictionary

çöldə. eşikdə. dışarda.
dan atarkən eşikdə, gün yatarkən beşikdə. (beşikdə: deşikdə. oyuqda. evdə). (gənclərə öğüd).
çöldə bitən otda yarar çöl üçün, daş qalanar daş üstünə dağ üçün.
çöldə qurd ol, çobana it yok.
çöldə dağdır, pamıq yalı ağdır, öyə gələr suya dönər. (tapmca)(qar)
çulsuz eşşək çöldə gəzər.
içdə yanırsa kürən, çöldə donu çözdürür, için geyirsə dona, sıcaq suyu dondurur. (donu: buzu). (dona: buza).
kişioğlu çöldə tapıb evdə yər, dövlək olan çöldə tapdı çöldə yər. (yər: yeyər). (dövlək. dövələk (< döğmək. dövmək: ayaq çalmaq). hərcayi. hər yanı döğən, gəzən. ara qəhbəsi. alaqəhbə).
kişioğlu çöldə tapıb evdə yər, dövlək olan çöldə tapdı çöldə yər. (yər: yeyər). (dövlək. dövələk (< döğmək. dövmək: ayaq çalmaq). hərcayi. hər yanı döğən, gəzən. ara qəhbəsi. alaqəhbə)