Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

gərdi (fars) < kərtin (< kərmək: kəsmək).
tozlu.
tozluq.
kərdi. kərt > kərd (fars) evlək. qaruq. qarıq. evlək.
sovzu, soğan qarığı.
arxlar, kərdilər arasında olan qoğzaq, qaldırılmış topraq paraçaları: qaruq. qarıq. qalıq. qaluq. qolıq. bazı. bazıq. bazut.
qışınki yağlı əbbək, isti kürsü, yayınki kərdi yanı, odlu tüstü.
arxlar, kərdilər arasında olan qoğzaqlıq, qaldırılmış topraq paraçaları çox olan kərdilik: qarıqlıq. qaruqluq. qalıqlıq. qaluqluq. qoluqluq. bazılıq. bazutluq.
kərdi, tarla (zəmi. əkin) qıraqlarında yüksəkcə bəndlər: kaf. kav. qav. qaf. vağ. bağ

QƏRTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərdi.
evlək. ocaq.- sozu ocağı.
badımcan ocağı.
kərdi. taxda. saxla. evlək. bölük

QƏRTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərdi. kərtə. əkiş üçün bölünmüş, kərilmiş, kərtilmiş kiçik topraq.
kərdi, eyvan, yük arabası qıraqlarında tikilən, dikətilən qol, çərçivə, barmaqlıq: qanat. qana

QƏRTİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtic. kərtənkələ. kərtic. kərbaşa. kərbaşa. kərbasa

QƏRTİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtik. kərtə.
çırtıq. cırıq. çəntik. yarıq. yırtıq. tırtık. kəstik. kəsik. didik. çəntik. çimdik. dəlik. baca. kəsmə.
kərtik
kərtik. kəsik kəsik. diş
diş. dilim
dilim. qıyım qıyım.
diş. nişan. işarə. çəntik. çizgi.
çıtlanın kərtəsi.
heyvan qulağının kərtəsi.
oyuq yol.
sapan kərtəsi.
dərcə. dərəcə. rədə. mərtəbə. əkəmək.
iş bu kərtiyə gəldikdən sonra.
nərsədə, bir durumda yetəri, gərəyi çək, yer, nuxdə. dərəceyi mətlub. həddi nisab. qəvam.
işi kərtəsinə düşürmək.
kərtəsin keçmək.
kərtük. alçaq. əsgik. mühəqqər

QƏRTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərdik. gədik. gərdənə

QƏRTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtik. kantıq. qantıq. kəntik. çəntik. çantıq. çaltıq.
yırtıq. cırtıq. yarıq.
man. eyb.
əksik. kəmit. qısır. qusur. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan.
im. iz. əsər. yansı. yanıs. simgə. çaqma. çaqmaca. işarə.endik. əlamət.
çəntik. çantıq. dəndənə.
buraqan. burqan. pirahən.
çuxur. qaça

QƏRTİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtil. qartal. ( < kərmək).
kəsilmiş. doğral. qiymə. qırıq qırıq olan. parçalanmış.
kərtil ət: qırtıl ət: qiymə ət.
kərtil kərtil: kəsik kəsik. parça parça.
ağlı qaralı, rəhbə rəh, alaca nərsə.
kərtil (qartal) qoy: qır alaca qoyun

QƏRTİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərdiləmək. atızlanmaq: toprağı evik, bəndlərə ayırmaq

QƏRTİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərdili. kərtli. qaruqlu. qarıqlı. evləkli.
qarığlı avlu, baxca

QƏRTİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərtilik. həqiqәt

QƏRTİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərdilik. kərtlik. evləklik. qarıqlıq. qaruqluq.
sovzu, soğan qarığlıqları.
arxlar, kərdilər arasında olan qoğzaqlıq, qaldırılmış topraq paraçaları çox olan kərdilik: qarıqlıq. qaruqluq. qalıqlıq. qaluqluq. qoluqluq. bazılıq. bazutluq

QƏRTİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərtilmək. qənilmək. (insanlar için) horlanmaq

QƏRTİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtilmək.
sıyrılmaq. siyrilmək. qaşınmaq. qazınmaq. yolunmaq. silinmək. arınmaq. təmizlənmək.
gədilmək. qırtılmaq. oyulmaq. çəntilmək. çantılmaq.
əkiş üçün bölünmüş, kərilmiş, kərtilmiş kiçik topraq. kərtə. kərdi

QƏRTİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtin (> gərdi (fars)) (< kərmək: kəsmək).
tozlu.
tozluq