Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QƏRÜT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərüt. beşik.
kərüt kəmür: kərtük kəmrüq: kərmük kəmrük: kəsik küsük. yartıq yırtıq. gədik

QƏRVAMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvamək (fars). < gərvəmək. gürəş fəndlərindi

QƏRVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvan. ( <
kər: uzun. böyük.
bir birinin ardınca topluca kərən kərən dalbadal düzülən nərsələr. kərən kərən toplu toplu.). arqıçmış uzanmış yada böyümüş hər bir nərsə. arğış.
dəvə kərvanı: dəvələrin birbiri ardınca düzülən sırası.
tam. əksiksiz. yetgin. bütün.
arğış

QƏRVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvan. yapanlı.
nə xanlar endirmiş qoca kərvan.
it hürür kərvan yürür: it hürür, yol açıqsa, kərvan yürür: hər gələn, gedişi durduramaz.
yol bilən, kərvana qatılmaz: sınavlı, bilgili (aqah) kimsə, işini tək başına görər, aşar, açar

QƏRVANQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvanqıran. axşam ulduzu. zöhrə

QƏRVANQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvanqıran. çulpan. çobanulduzu. venüs. zöhrə. ağulduz

QƏRVANSARAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvansaray.
bir neçə tükan, otaqdan oluşan, qapalı kiçik kərvansaray. kiçik saray. timçə. tıxmac (< tıxmaq). dalan

QƏRVƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvək. kəvrək ( < kav: boş). qabırqanın alt bölümünsə olan boşluq

QƏRVƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərvəmək. gürəş fəndlərindi

QƏRVƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvən > kərvan ( < gərinmək). hər nəyin gərinib uzanan takımı. arğış.
uzaq yerin sözünü. xəbərini. karvandan soruş: ıraq yer savın. arğış gətirir.- kərvan otı: baş otı.
kərvan başı: kərvənçi. kərvənə başçılıq edən

QƏRVƏŞƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvəşə. kuruşə. qanqıraq

QƏRVƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərvət > kıravat. təxtxab

QƏRZƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərzək. ağıldan kəsik, qırıq. səfeh < sapaq. kavak. uçarı çapqın. çalamıt. sapaq. qabax. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş. cahil. yayan. bön. salaq. mat. gic. kərdəng. qırıq. qıt ağıllı. pəxmə. ussuz. huşsuz. salaq. sərsəm. abdal. ayran dəlisi. ayran ağızlı. ayran budalası. sanqac. qaqavan. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. kotan. qırtıq. kəriz ( < kərmək: kəsmək). tələgə. dələgə. dəligə. dəlicə. qayta. başıboş. baybaş. boşqafa. düdük. dəlipozuq. başına əsəni yapan. alıq. şaşqın. çaşqın. bön. gəbə. gəvə. sadə.
səfeh səfeh: bön bön

QƏRZƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərzək. aydaçı. verici. yayan. yayıcı. açan. açıcı. paylayan. payxaşlayan. payxaşçı. pəxşçi. pəxş edən. payıcı. paylac. taylayan. tayıçı. dağıdan. dağıtıcı. dağıtımcı

QƏRZƏQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərzəkləşmək. səfehləşmək < sapaqlaşmaq. abdallaşmaq

QƏRZƏQLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərzəklik. ağıldan kəsiklik, qırıqlıq. qırıltı. səfehlik < sapaqlıq. abdallıq

QƏRӘMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərәməmək. kələməmək. istəməmək. xalalamaq

QƏRӘN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərәn. kәzәk. qayta. yolam

QƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəs. bəs. yetər. yetişir.
kəs. xırda.
kəs. birəy. fərd.
kəs. kəsin. dur. duruq. bitin. istop. ist.
gəs. kəkrə. kəkrəş. dil buran. acımsı, acımtıraq, buruq əkşimiş dad.- atəşkəs: atəşbəs. bəsim.
hər kəs. kimi.
hər kəs (kimi) başın çarasın bulsun. kimi (hər kəs) özün qurtarsın.
hərkəs: hamı. dos düşman.
hərkəs: hammı. el gün.
buran, gəs, qamaşdıran iy, qoxu, dad: buruq.
hərkəs: el gün. başqaları. hərkəs. əlaləm. elaləm.
kəs görüntüvü!: kəs hədə qorxu.
yazığ o kəsə ki (kəsgə ki.). qaraqabaqdır, nə gözəl yaraşır üzlərə gülmək.
bir kəs: birisi. bir nəfər. yardanquli.
qısa kəs: haydi haydi. haydın haydın. işi uzatma

QƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəs.
kəkrə. bur. mor.
titiz. kəkə. kəkrə.
türü. kəkrə. buruşturan.
əkit. əkti. kəkrə. acımtıraq.
əkti yemiş.
gəs. kəkrə. kəkirə. ətacı. qaçurqan. qaçıran. ısız. kötü. bədəxlaq.
kəkrə kolu: acı ətacı kişi.
şaşqın. genğ. məbhut. heyran.
hər kəs: hər kişi

QƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəs. < > sək. çək. qıs. < gəsək. kəsək.
kəsilmiş, özəlləşmiş nərsə. mülk.
topraqı on kəsə böldük.
iki kəs mənə düşdü.
öz. kim. kimsə. fərd.şəxs.
kəsivi yaxcı apar: özüvü iyi apar.
bir kəs: bir şəxs.
bir kəsi görmədim: bir şəxsi görmədim.
kəsiz gəlin: özüz, şəxsən gəlin.
kəssək. parça.
tikə. bölük. parça.
bir kəs: bir tikə.
kəsək. kəsik. çart. tikim. tikə. tikü. tikir. bölək. bölük. buçuq. bıçuq. parça. parsa

QƏSALƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsalət. ( < kəs). kəstəl. kəsiyi, qısıqı, qırığı, çatışmamazlığı olan.
necəki: yarqın: arqın: yarılmış, kəsilmiş

QƏSALƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsalət. sırqavçılıq. yağdaysızlıq

QƏSB : Arin Turkish Etimology Dictionary

( sb\ sp < > bs\ ps. s < > z ) qəpz. qəbs. ( < qab).
qəsb olunmaq: qəpz olunmaq. qablanmaq. qaplanmaq. qəpz olunmaq. zəbt olunmaq.
qəsb edmək: qapallanmaq. qəbullanmaq. qapsanmaq

QƏSBƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsbəğək. kəsbənət. kəsbəğət. qaraqapsan. qaraqasban. qasbanaq. qasbağat. qasbağan. qapsanaq. qapsanat. çapsanaq. çapsanat. biçgənət. biçənət. basqanat. gücgənət. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. zoraçı. zorçu. qurut. ququt. qaqut.
bu qırılası qıran evrən, qaraqapsanaq evrən