Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QƏSƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsət. kasad.
bax > qasat.
qısıq. sürümsüz. yağsız. yaxımsız. yaxmaz.
yoxsulluq. qıtlıq.
para kasadı yoxumuzdur.
yemək kasadı

QƏSƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsət. kəsit.
kasad. keçməz. geçməz. işə yaramaz. sürümsüz. rəğbət görməz.
qırğ budağ

QƏSƏTLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsətləmə. kəstələmə. saptama. sapatlama. saptırma. çaşatlama. sataqlama. səqətləmə. saqatlama. pozma. ixlal edmə

QƏSƏTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsətmə. kəstəmə. kəsmə. kəsəmə. qısğama. qısğatma. qısatma. ixtisar. xilasələmə

QƏSƏVƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəvən. ( < qab. gop: qabarıq. şişik). gopsağın. gop şişik qabartı abartı yalan söz

QƏSFİNLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsfinləşmək. itimək. itilmək

QƏSGİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsgin.
iti. dal yaraq.
orçun. kəsici. doğrayıcı. iti. yalman. şiddətli. qaraca.
qılıcın kəsgin üzü, ağzı: çalım.
sivri. iti. yalman. ərsənğ.
sarım. salım. bilək. bilənmiş. iti.
sivri. sərt. bək. bərk. quvvətli.
toxunaqlı. tə’sirli. müəssir.
çalışqan. çalaq. zirək.
cütü. yütü. sülpüavuz. sülpüq. çafqı. sivri. tab.
qılav. ötgür. itik. iti. bərk. çabıq. yeyin. sərt. tiz. qayrac. qırqıc. qırıc. yanağan. bövlənmiş. titiz. tünd. yarquci. qate;.
çox kəsgin: qılqıyar.- kəsgin ovçu, nişançı: tab maravçu.
çox kəsgin: qılqıyar.- qəsgin olmayan: qumadaq. qısa. küt. koralmış. kor

QƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsi ( < kəsmək).
geysi. biçi. bezdən biçilmiş. paltar.
kəsi biçmək: biçi kəsmək: paltar biçmək.
kəsi daşı: bulaq çay yanında palatarı döğərək yumağa özəl yassı daş.
kəski. hər nəyin olduğu ölçüsündən, biçimindən bir parçası.
bir kəsim barut: bir atımlıq barut.
beş kəski barut: beş atımlıq barut.
pors. pars.
iki kəski yemək: iki porsyon yemək.
ölçü. miqdar.
bu kəsidə çörəyi nə edirsən.
kəsə. kisə. cib.
kəsmə. hükm.
qısıt. pay. nəsib.
kəndi. kəndisi. özü.
kəsi alnına: kəndi kəndinə. özü özünə.
iyə. is. malik.
bu ölkənin kəsi yoxdu.
kəsi yoxsa özüdə yoxdu.
savut kəsinədə yağıdı: yaraq iyəsinə də düşmandı.
kəsik. qıt. qır. eyb.
kəsi allına: kəndi kəndinə.
kəsi yaravun edmək: özün rahatlamaq.
kəsi otunda kəsi küymək: kəndi xətası nəticəsində zərər görmək. kəndini edmək. kəndini bulmaq.
kəsin pozmaq: öfgələnmək. qızmaq.
kəsin yüqənqə yığmaq: kəndini tutmaq.
kəsin qolqa almaq: kəndini ələ almaq.
kəsin köbdürmək: küsmək. darılmaq

QƏSİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

astardan kəsib, üzə yamır.
kəsib qırmaq: kəsgirtmək. dibindən, kökündən qoparmaq.
malqara kəsib, yaxud kəsilmiş malqaranın ətin satan: kəssat. qəssab. ətçi

QƏSİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsici.
kəsci. qəssam.
ayırıb verən kimsə.
sovğanı, mirası bölüşdürən görəvli (vəzifəli).
kəsəmən. qıraman > qaraman. qaraçı. oğru. hırsız.
kəsər. qatı. sərt. donuq. tutuq. boğunaq. boğnaq. qapa. qapalı. xəfə. xəfək. bərk.
kəsgin. iti. sərt. sarp. acı. acıq.
qıran. qırıcı. toxunaqlı. toxuncalı. toxunur. toxuşlu. toxulu. acıqlı. qoyqun. qoyaq. küyək. sərt. bərk. iti. sıxı. qatı. güclü. toxunan. işləyən. müəssir. tə;sirli. yarlac. kəsən. kəsin.
ağrı kəsici: ziddi dərd.
yankəsici: cibkəsən. cibkəs. cibvuran. cibvur. qapdırqaç. qamqaç. qapqaç. qapdırımçı. yaldırımçı. yandırımçı. yardırımçı. cibçalan. cibçal. dolandırıcı. qaldırımçı.
yol kəsici: yol kəsən. alaman. qaltaman. artlaman. qaraqçı. qaraman. soyqunçu. oğru

QƏSİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsici.
qıran. ötücü. ütücü. qırıcı.
orçun. kəsgin. doğrayıcı. orqır. biçici.
kəsən. biçici. biçən. oraqçı. zalim.
yan kəsici: oğru. cibvuran. oğru

QƏSİCİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsicilik. qan tökmə

QƏSİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qulağı kəsik: qulaqsız

QƏSİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsik. ( kisək. kəsək).
(kə < metatez > ək) əksik. ( < əksiz). güdük.
aralı. qırıq. münqəte;. boğunaq. boğuq. aralıqlı. (# sağınaq).
kərə. kələ.
kələ kərtik: yara izlərindən yamrı yumrı nərsə.
qozaq. kosaq. kosalağ. kosman. kosqa. qospan. qosdağ. qosbağ. qocuq. qopan. kobarıq. qazalağ. danqan. qabarıq. sospaq. dolşaq. dolaşan.
igid. batur.
çalımlı. özünü bəğənən. kasılan. boyun gələn. böyüklük taslayan. (qabadayı).
ödəv. vəzifə. iş.
kərt. uçurum.
əksik.
beçə. biçik. çapıq. yarıq. çırtıq. kərtik. cırıq. qırıq.
kəsik kəsik. kərtik kərtik. çapım çapım. parça parça. yarıq yarıq. qırıq
qırıq.
buçuq. bıçuq. parsa. parça. gədik. kərtük. kəmrük.
kəsək. kəs. kəsik. parça.
kəsək. kəs. çart. parça. parsa. tikə. tikim. tikü. tikir. bölək. bölük. buçuq. bıçuq.
parçalanmış hər nərsənin yarısı. buçuq. bıçuq.
tüpi. turpılmış. biçik. qıssa. güdə.
samır. qısa. topal. axsaq. çolaq. çort. qısa. güdük. çubur. qısa. carxa. yarğa. yarılmış.
turpilmiş.
kəsilmiş. qırpıq. qıpıq. qırpılmış.- qıpıq saçlı. qıpıq saqqal.
kor. kar. küt. qapalı. içi tutuq, qapalı yer. sağır. məsdud.
qopuq. qupmuş. qırıq. sınıq.
san. bölük. parça. qətə.
san san: parça parça. yırıq yırıq. cırıq cırıq.
san san olmuş ürəyim, xəbərin yoxdu sənin.
kəsilmiş. biçilmiş. məqtu;.
kəsik parça, ağac, kağız.
kəsik süt: pozuq süt.
yorqun. yorqunluqdan qırılmış, tökülmüş, düşmüş kimi olan.
dizlərim, biləklərim kəsikdir.
əl ayağdan kəsikdim: düşdüm.
gərəkli. vacib. zəruri.
kəsik olsa gedəcəyəm.
kəsik deyil.
gərəkli. vacib. zəruri.
kəsik olsa gedəcəyəm.
kəsik deyil.
kəsik tökük: qırpındı. qırqındı.qırıntı. qırıq döğük.- saç qırpıntısı.
kəsi. qıt. qır. eyb.
kəsik kəsik dura dura, söyləmək: turaqlamaq. duraqlamaq

QƏSİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsik.
məxsus. xass.
haşa. üzük. uzaq. olmasın.
kəsik sizdən: haşa sizdən.
kəsəki. sayrıq. əslik. əsrik. yesir. yarıq. ayrıq. qərib. eldiş. ildiş. eldış. sarpıq. çarpıq. çor. dışqır. daşarlı. daşralı. çıplaq. yeğrik. yolçu.
kəsik. qate;. ciddi.
kəsim. bölək. bölüm. ayıl. ayıq. ayrıq. movsim fəsl.
kəsir. qısır. sınır. sınıq. qısılmış. ( < qısmaq. kəsmək. sınğmaq: sınmaq). verimsiz.
çalıq.
qıssa.
nərsənin qırağında, ucunda kəsik, qırıq, yıxıq. gədik. çəntik. çantıq.
qırıq. sınıq. əzik.
qılıcın gədiyi: qılıcın ağzındaki çantıq, haça.
kəsik. (yağmır). boğunaq. aralı. aralıqlı. sürəksiz. (# sağnaq).
(yağmır). boğunaq. qırıq. aralı. aralıqlı. sürəksiz. (# sağanaq).
yara.
kəsik baş, danışmaz.
kəsik küsük.
kimsənin qasıq qısıqlığın, kəsik küsüklüyün qaldıran qorucu kimsə: iyi asdar, üzü saxlar.- kəsik cızığ: kəsik cizgi. xətti müqəttə;.
kəsiyi, qırığı, ayrıqı, bölüyü olan: kəsimli.
çağından kəsik, özünə gəzik: heç nəyi saymaz, aldırmaz.
bir filimdən seçilmiş kəsiklərin, olduğu sırayla qısaca görsətmə: qabaq qurqu.
kəsik, ayrı olan: kəsim.
kəsik cızığ: kəsik cizgi: xətti müqəttə;.
çort kəsik: mütləqən. hökmən. qətə;n. ayqıtlı. kəsgitli. kəsinli. üzül kəsil. şəggisiz. gümansız.
kəsik quyruğ: sonsuz. uşaqsız.
kəsik qulağ: qilağı, dağmalı, damqalı, alıqılı.
kəsik kəsik hürmək: çımqırmaq. çəmgirmək.
kəsik kəsik: boğuq boğuq. boğum boğum. qısıq qısıq

QƏSİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsiqçi. qayracı. qırqıçı. qırıcı. qırrıcı. ititçi. biləyici. sulaycı

QƏSİQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsigə. şəxsiyyət. kəsiqəli: şəxsiyyətli. kəsiqəsiz: şəxsiyyətsiz

QƏSİQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsiki. yad. tat. biqanə

QƏSİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsikləmək. kərtləmək. kəsmək məngirləmək. hədə qorxu gəlmək

QƏSİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsiklik.
kəsilmiş biçilmiş olan. qət; olmuş.
kəsiklik parça, ağac, kağız.
kəsiklik süt: pozulacaq süt.
yorqunluq. yorqunluqdan qırılmalı, tökülməli, düşmməli kimi olan.
işin ağırlığından dizlərim, biləklərim kəsikdir.
əl ayağdan kəsikdim: düşdüm.
saqatlıq. çolaqlıq.
əl kəsikliyi.
pozuqluq. qırıqlıq.
süt kəsikliyi.
yorqunluq. qırıqlıq.
dizlərimin kəsikliyi

QƏSİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsiklik. qırıqlıq. qırıltı. susluq.
ağıldan kəsiklik, qırıqlıq: gərzəklik. səfehlik < sapaqlıq. abdallıq

QƏSİQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsikmək. yorulmaq. yorğunmaq. qırılmaq. tökülmmək. düşmək.
əl ayağdan kəsikdim: düşdüm

QƏSİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsil. ( < kəsilmək).
kəsəl. sökəlkə. sökəl. iğlik. iğçilkə. iqləş. xəsdə. xəstə. aruq. iğlik. iğçil. sağ olmayan.
aruq ər.
aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi.
gəvşək. sus. təmbəl.
kəsəli. kəstə.
sayru. üzgün. üblək. yüplək. yıplaq. xəsdə

QƏSİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsil.
gücsüz. yastalaq. yastanaq. xəsdə. halsız. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. uyuşuq.
xəsdə. alqın. naxoş.
kəsil. məriz. alqın. xəsdə.
üzül kəsil: mütləqən. hökmən. qətə;n. ayqıtlı. kəsgitli. kəsinli. çort kəsik. şəggisiz. gümansız.
çox kəsil, zərər vurmaq, vermək. qırıb keçirmək. qasıb keçirmək

QƏSİLDİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borc alanın bir əli kəsildi, borc verənin ikisi.
borc alanın bir əlin kəsiblər, borc verənin ikisin