Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏSQİTLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsgitlik. qət;namə.
kəsgitlik çıxarmaq: qət;namə sadir edmək

QƏSQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsqut. yarqı. müsadirə

QƏSQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəskü.
kisgü. qurban.
kəsəcək nəsnə

QƏSQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəskük. qısquc. həlqə. tuğ. tuğla. köpəyin boynuna keçirilən təsmə

QƏSQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəskük. təsmə. (nəsəni çevrələyib, dövrələyib, ayıran aylaq) arac, bağ, həlqə

QƏSQÜLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsküləmək.
kəsməli eyləmək.
kisgüləmək. qurban vermək

QƏSLƏÇÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsləçüq. kərtənkələ

QƏSLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsləmək. kəmürləmək.
xəsdələnmək.
kəsik kəsik, bölük bölükləmək

QƏSLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsləmək. kəsəklə qoğmaq

QƏSLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslən. təmbəl

QƏSLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslər. birəylər. əfrad

QƏSLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslik. kəsilik. cərrahi. cərrahlıq. cərrahlıq əməliyyatı

QƏSLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslik. qıtlıq. yoxluq

QƏSLİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslin. sivri. uca. uzun

QƏSLİNÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sarı kələr

QƏSLİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslinmək.
kəsilmək. qırılmaq. uzaq durmaq.
qurtulmaq.
bundan nəru kəslinir: bundan yana, bundan sonra qurtulur

QƏSLİŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəslişmək. kəsilip ayrılmaq

QƏSMƏ QUYU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərk topraqda. qayada quyu vurmaq.
qəsmə ev: dağ ətəklərində oyularaq ev. in

QƏSMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmə.
ara. araqəsmə. tənəffüs. aralıq. tə;til.
kəsə. yaxın.
yığın. hazırlıq.
kəsmə işləri: bir işi yerinə qoymaq üçün ən lazımlı nərsələr.
artıq.
məgər mən kəsmiyə qaldım.
kəsməçi: yoxsul. artıqa qalan adam.
örnək. nərsənin varlığın daşıyan ən qıssa, ən yaxın, ən yansı, ən bənzərli parça.
kifir zadın, kəsməsidə kifir olur. bu oğlan, lap dədəsinin kəsməsidir.
kəsmə yeyən, ətə dolmaz \\ çüçə qadını arvad olmaz. kəsmə mal: bir nərsə üçün ən yaxın, əlverişli olan nərsə.
( < kəsmək: kələk gəlib almaq). içində olanı gizlədib, yalançı bir örnək gösdərmək.
kəsməylə mal aldıq, kəsəyə düşdük.
kəsmə verdilər, malın aldılar \\ igid dedilər, canın aldılar.
atlara savaşda geydirilən zireh. çoxal. yancık.
bel biçimində ox dəmrəni.
kərtik. yarıq. parça.
məmə tutmayan bəbə.
kəmsə. biçik. hərf.
kəmsə. büyü. cadu.
kəmsəçi: şaman. büyücü.
döğüş günü atlaın, igidlərin geyimi. yancıq. çuxal. çuğal.
kiçik köprü.
enli kəsgin uclu ox təmrəni.
ensiz uzun nizə.
pərçəm. kakil. zülüf.
pərçəm. alna axan saç bölümü.
kəsmələrin kəstimiz.
kəsi. hükm.
kəsilmiş. məqtu;.
rahətilqum.
götüri. qəti.
kəsmə hesab.
daş çanqıl.
buranın toprağı bütün kəsmədi.
kəsilmiş, açılmış olub bəyənilmək şərti ilə olan iş. kəsməcə.
kəsmə qavun satıram.
kəsməcə aldım.
tənikə, dəmir kəsməyə özəl böyük pıçaq.
aralıq. qırma. inqita. biçmə. biçilmiş. kəsilmiş.
sərən biçməsi: sərəni biçib, uzun döşəməli ağac.
kəsmədə: aralığda: bir işin ortasında.
bölmə. fəsl.
ilin dörd bölümü var.
götüri. bitirmə. məqtu;. kəsmə. kəsiş. qət;.
bu pıçağın kəsişi iyi deyil.
qırım.
qıt. biçək. biçin.
qıt dövrü: biçin çağı.
kəsim. qırqın.- baqa kəsmək: fiyat biçmək.
bolcal kəsmək: və’də vermək.
onov kəsmək: qarara varmaq.- kəsmə sırça: tökmə sırça: bilur

QƏSMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmə.
kəsəmə. kəstəmə. kəsətmə. qısğama. qısğatma. qısatma. ixtisar. xilasələmə.
kəsim. kəsit. kərmə. kərim. qırma. qırtı. qırıt. boluş. bolut. ölçüt. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. orda. ordaq. burqat. qoyut. durat. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət.
qabal. qapal. qapala. qabala. peymankarlıq. muqatiə.
bu yapını neçiyə qabalaya verirsin.
qabalayla işləmək, hammının işi değil.
kəsmiyə almaq: qabala almaq: qabalamaq. muqatii’yə almaq. muqatii’yə göttürmək.
həzf.
qırma. təksir. sındırma.
bölmə. açma. ayırma. ayıqlama. parçalama. balçalama. analiz. təqti;.
alna düşüb duran saç bölümü.
biçgi. şəkil. biçim. biçmə. yarma. yaxtım. qamat. qapat. tapat. çapat. baçat. biçət. licim. balat. patlet. lapatqa. dış görnüş. rıxtım. yatım. yaxışıq. form. bağlantı. tutnuş. tutşunuş. munasibət.
açılma.
sütdən açılma çağı gəlmiş quzu: əmlik.
parçalama. balçalama. analiz. ayırma. ayıqlama. təqti;.
kəsdə. kəstə. dəsdə. bir sıra ayqıtlarda dövməyə, əzməyə yarayan parça. dövək. dövələk. dövəc. əl. qol. qılp. sap.
həvəng əli.
kəsdə. kəstə. dəsdə. düzmə. tükmə. kütmə. bükmə. töpmə. bükmə. büskə. küsgə. taxma. sapma. sabba. dəmət. təmət. tümət. tümək. bağ. bağıq. bağıt. bağat. bağça. bağma. boğça. boğma. sapma. sabba. taxma.
söz kəsmə: adaxlama. qalıntı. nişan taxma.- qabal, kəsmə almaq: topdan almaq.- yaşamdı, biri pul kəsir, biri saç.
ara kəsmə: dincik almaq üçün ara kəsmə. dincik. dinclik. antırakt.
kəsmə!: sür!. sürdür!. durma!. dəvam!.
kəsmə imi: apastırof

QƏSMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmə. kəsirmə. kəsmir.
sınırlama. məhdudlama.
ixtisaslama.
qapatma. sınırlama. çəmbərləmə. çevrələmə

QƏSMƏCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsməcə. kəsib yoxlamaqla. kəsin, məqtu; qiymət

QƏSMƏDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmədən. qırsız. qırqsız

QƏSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dış evrəndən, çevrəndən, dünyadan ilişgilərin kəsmək: qabığına çəkilmiş. qınına girmiş: ətliyə sütlüyə qarışmamaq

QƏSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurban kəsmək: qan axıtmaq