Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

baltamaq. çiğnəmək. əzmək. doğramaq

QƏSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmək < > kərmək qarmaq.
gətmək. çapmaq.
dağ daşı gətib, çapıb, kərib kəsməklə açılan yol: qapan. qaban. çapan. çapın. gədik.
hökm, qərar çıxarmaq, vermək.
qaldırmaq. götürmək. qazmaq. yoxatmaq. silmək. gidərmək. gedərmək. qırmaq. qırxmaq. çarpmaq. çalmaq. dərmək. həzf edmək.
sındırmaq. ayırmaq.
biçmək. tə;yin edmək.
dəğər biçmək: kəsmək.
budamaq. ağacı arıtlamaq.
bölmək. böləmək. baltalamaq. yarmaq. yontmaq. yontamaq.
çaprazlamaq. çatmaq. qət; edmək.
qısatmaq.
budaq, saç, saqqal, dırnağ almaq.
qırmaq. qısmaq. alçatmaq. azaltmaq.
qıstırmaq. kəsirləmək. kəsirmək. kəmitmək.
sırmaq. qırxmaq.
saqqalın sır: kəs.
kəsitmək. qısmaq. kəmətmək. kəmitmək. azaltmaq. güdətmək. alçatmaq.
biçmək. doğramaq. yarmaq. qırmaq. təqdir edmək.
ilgisin kəsmək: əlini üzünü yumaq.
əl götürmək, çəkmək, kəsmək: əl qazmaq. bıraqmaq.
əlini kəsmək: yasamaq. yasaqlamaq. qadağamaq. mən; edmək.
birinin yolun kəsmək: birinin baltasın qapmaq. işdən salmaq.
göbəyin özü kəsmək: öz işin, işgilin özü çözmək.
yol kəsmək: yol bağlamaq.
yol kəsmək:
yol çapmaq. yol vurmaq.
itiliyin, yeyinliyin azaltmaq. yavaş gedmək.
motor yol kəsiyi üçün guruldamır).
ağca kəsmək: para basmaq. siggə kəsmək.
ayağını kəsmək: birdə gedməz olmaq.
ayaz kəsmək: ayazda uzun sürə qalmaq.
baş kəsmək: əğilmək. təslim olmaq.
gözü kəsmək: gözü su içmək: ağlına batmaq. yapabiləcəyinə güvənmək. cürət edmək.
pıçaq kimi kəsmək: kəsin olaraq bitirmək.
buğunu balta kəsməmək: buğ burmaq: qaslanmaq. daşmırlanmaq. daşırlanmaq. qayırlanmaq. qaşırlanmaq. qaşmırlanmaq. asnulanmaq. nazlanmaq. pozlanmaq. böbürlənmək. qurralanmaq. kibirlənmək.
balta kəsməz: qaba saba. yontulmamış. yonulmamış. gobud. ayı. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal.
baş kəsmək: baş almaq. baş vurmaq.
boğazından kəsmək (artırmaq): yeyəcəkdən qısaraq malına artırmaq, arda qoymaq, yığmaq.
buz kəsmək: aşırı ölçüdə üşümək.
çivi kəsilmək: kəsicəsinə üşümək, donmaq.
dəğər kəsmək dəğər biçmək: kəsmək.
dilini tutmaq, kəsmək:
susmaq.
susdurmaq.
kəsib atıcı: kəsin (qəti;) söz verən. cazim.
qıssa kəsmək: qıssatmaq.
qol kəsmək: ayağ kəsmək: gücün tükəmək. əldən düşürmək.
qulaq kəsən: papaq geydirən. börk qoyan, qoyucu.
para kəsmək, qırmaq: qazanmaq.
sözü qısa kəsmək: təlxis edmək.
yol kəsən: alaman. qaltaman. qatlaman. qaraqçı.
bel kəsmək: keçidi tutmaq, bağlamaq.
dişi kəsməmək: diş keçirəməmək: gücü yetməmək.
boğazdan kəsmək: dişdən artırmaq.
diş kəsmək: çeynətmək. çərxləmək. çərxlətmək. dişlətmək. dişəmək. deşəmək. deşləmək.
asıb kəsmək: hədə qorxulamaq.
nərsədən kəsmək, qırtmaq: almaq.
buyurun çörəkdən alın.
öksüz yeməyindən alamadım. (xez(ərəb). xas(sumer): kəsiş.
scinder(latin): < sındır.).
gəlin çörəyimdən kəsin, suyumdan için (gələn qonağa söylənən qarşılama sözü.).
ilgilərin kəsmək: ipi qoparmaq.
ilişik kəsmək: ayrılmaq. ilgisin sonarmaq, bitirmək, biçmək.
ilişik kəsmək: ipi çözmək. ilişgini qırmaq

QƏSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmək. kismək. ( < qısmaq. qırmaq).
çalmaq (heyvan başı). boğnamaq. çaqmaq. çanımaq.
qazmaq. baltalamaq. çapmaq. çabqamaq. qıymaq.
açmaq. biçmək. çərtmək. çəkmək.
dartmaq. kərçəmək. kərçimək. kərçi (kəsgi) ilə doğramaq. qıyım qıyım, dilim dilim edmək.
çəkinməmək. əsirgəmək. məhrum edmək. muzayiqə edmək:
qırmaq. üzmək. qiymət, iş, qərar bəlləmək, qoymaq.
duruzmaq. dayandırmaq. yığmaq. yıqarmaq.
keçmək. yazmaq.
bitiyə kəs: yazıya keç.
ad. kəsgin: kəsən. kəsək.
toxdaşmaq. qərar vermək. qararlaşmaq.
kəmmək.
igəşmək. əğələmək. yontmaq. tıraşlamaq.
kərtmək. qartamaq. qırmaq. açmaq. qazmaq.
sıturmaq. sımaq. qırmaq. tomurmaq. yamurmaq. yığmaq.
biçmək. vurmaq. urmaq. ormaq.
tiləmək. diləmək. dalamaq. dilim dilim edmək. parçalamaq. kirtmək. qırtmaq. kərmək. qətmək. kədmək. qıtmaq. çıtmaq. çitləmək. cızmaq. tikkələmək. tikə tikə edmək. qıymaq. balqamaq. qazmaq. eşmək. biçmək. parçalamaq. paralamaq. toğramaq {( ğ < > r ). toğ < > tor }. torqamaq.
şəqqələmək (ş < > ç). çəqqələmək. çəkləmək.
ucundan kəsmək: kərtmək. bir tikə qoparmaq.
sındırmaq. qırmaq. dindirmək. soyuşmaq. soymaq. talamaq. dalamaq. qıymaq. qırpmaq. şavşaltmaq. çavşaltmaq. sakinləşdirmək. durqunlaştırmaq. dindirmək. toxdatmaq. durdurmaq. tuvramaq. doğramaq. tomurmaq. yonmaq. doğramaq. sılmaq. sıymaq. qırmaq. yarmaq. tilqəmləmək. dilimləmək. parçalanmaq. qıypamaq. qıypalamaq. doğramaq.
bükmək. boğmaq. bölmək. qətləmək.
dilim. parça. kəssək.
qırpmaq. qırmaq. biçmək. qısatmaq. nərsənin əl qolun yığıb, qırıb kiçitmək. oyan bu yanın kəsmək. almaq. qırtmaq. qısmaq. qırmaq ayrılmaq. bölmək. ayırmaq. aralamaq. sıymaq. qırmaq. əzmək. pozmaq. basıb yox edmək. tıraşlamaq. igəşmək. əğələmək. yontmaq. yonmaq. çaldırmaq. yemürmək. tomurmaq. durdurmaq. dindirmək. toxdatmaq. keçirtmək. biçmək. qaldırmaq. boğazlamaq. qırmaq. yonmaq. rəf; edmək. qapamaq. qapsamaq. tutmaq. bətdəmək. yumutmaq. sədləmək. səddəmək.- dəliyi qapat.
diş diş kəsmək: tırtıl kəsmək.
tarlanı bölmək.
başının saçını bölmək.
boyundan alda, əninə qoy.
sözün kəsdi.
yolu kəsdi. # yetişmək. çatmaq.
söz kəsmək: çatışmaq. barqışmaq.
xərclərizi qırpa qırpa azaldın.
bu kağazın ursalanmış qıraqlarını qıpdım.
yazın sıcaqlığında qoyunları qırpın.
yeməyin çoxluğuna baxmayaraq, qırpa qırpa heç bir nə qalmadı.
daşdan heykəl çaldırdım.
göz kəsmək: yapa biləcəğıni anlayıb güvənmək.
at kəsmək: enəmək. iğdişləmək.- qərarlaşmaq. tə;yin edmək. hükm çıxarmaq.
söz kəsmək. kəbin kəsmək.
ağça kəsmək: para vurmaq.
ayax kəsmək: artı, daha gedməmək.
əlini kəsmək: önünü kəsmək: mən; edmək.
ümidi kəsmək: üzülmək.
baş kəsmək: alçatmaq. başın salmaq.
boyun kəsmək: tabe; edmək.
çək kəsmək: hədd qoymaq.
qısa kəsmək: çox uzatmamaq. ixtisar edmək.
kəsib atmaq: dibdən qırıb qət; edmək

QƏSMƏQSİZİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsməksizin. davamlı. verə. arasız. bir düzüyə. müttəsil

QƏSMƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmələnmək. kəsmə, pərçəm buraxmaq. kakilllənmək

QƏSMƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsməlik. daş kanı

QƏSMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsənin boyun kəsməmək üçün, ucun qıvırıb tikmək: qəddəmək. qatamaq qadamaq. qıytamaq. qıyıqlamaq. qıvırtmaq. qıvrıtmaq

QƏSMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmən kəsin olaraq. qətə;n

QƏSMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsməz. küt. qunt. künt. kor. kəsginliyi olmayan

QƏSMİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmik < > kəmsik.
süzmə yoğurt.
bir çeşit pənir.
incə qırıq saman. başaq samanı.
xərməndə toprağa qarışub təzədən döğülmüş başaq parçası.
boğumlu iri saman.
başa kəsmik: sünbüldə qalan buğda.
dibin. tüpün.
qəsmikli:
tüpünlük tarıq: kəsmikli buğda.
xəsis. pinti. ağın. axın. qıtmır. qısmır.
pinti. xəsis. ağın. axın.
süt kəsmiyi: kəsilmiş sütün qurusu

QƏSMİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmik. dolmalanmış süt

QƏSMİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmir. kəmək. qazma

QƏSMİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmir. kəsirmə. kəsmə.
sınırlama. məhdudlama.
ixtisaslama.
qapatma. sınırlama. çəmbərləmə. çevrələmə

QƏSMİS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmis. qımsız. qımıltısız. sağrı. sağır. susuq. səssiz. səkin. duruq. soğuq. sönük

QƏSMİSMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmismək. qımsızlamaq. susmaq. qısmısmaq. sakitləmək

QƏSMİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsitmək. kəsmitmək.
malik olmaq. iyələnmək. sahiplənmək.
yağmalamaq

QƏSNİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsnik. yəmin. qarakütük. andlı. and edmiş

QƏSNİTSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsnitsiz. kəsiniksiz. kəsərlik daşımayan. iki uclu, neçə uclu söz, yanıt, davranış. altından qaçıla bilən yol. qaypaq. qaçamaqlı. qərarsız

QƏSR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsr. (dəngli nərsədə olan) kəsir. nüqsan.
budcə açığı

QƏSRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsrə.
kəsər. qırpa. qırca. qırıc. batıq. çal. çıxaşa. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. qısqın. pozaq. toxu. toxuştoxnaq. toxunc. toxanc. toxunca. toxunma. toxunaq. toxat. afət. bəla. ziyan. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. lətmə. zərər.
zərər.
o işdən dolayı birinə kəsrə, zərər vermək: işin ucu birinə toxunmaq

QƏSRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsrək. kəsrək. kərsək. gəzəb. kəzgək. gəzək. yarqıq

QƏSRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsri. əksiki. qusurlu. xətalı. ək yeri

QƏSRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsrük. kəsürgə. dağarcıq. xalta. xaral. qap. qab. sandıq. cə;bə

QƏSSAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəssat. malqara kəsib, yaxud kəsilmiş malqaranın ətin satan. ətçi

QƏSSAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəssat. qəssab. malqara kəsib, yaxud kəsilmiş malqaranın ətin satan. ətçi