Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədik. ( < qıt. qır. kərt).
< güdük. güdə. qırtıq. qırıq. kərtik. kəsik. yarıq. yıxıq. çatlaq. çəntik. kovşuq. gədik ay: әsgik ay.
yetək. güclük. danqı. azlıq. ağrış. gərək. yetər. sığlıq. darlıq. qıslıq. ehtiyac.
gədik qapamaq: bir ehtiyacı qarşılamaq.
gədik düzülmək: əksiklikləri gidərilmək qaldırılmaq.
ucu qırıq kəsik.
güh. gəvər. dəlik. boşluq. oyuq.
quruqsuz. böyüməmək. kiçik. bodur qalmaq. bitməmiş. sonsuz qalmaq.
dar. nazik. kövrək.
imtiyaz. həqq. əsnaf gədiyi.
fürsət. gədik tapmaq: fürsət tapmaq.
oya. naxış. süs. acur. işləmə.
buçuq. biçik. biçuq. bük. keçit.
uçurum. səkirtmə.
çəntik. dişlik. fərcə. fürcə. rəxnə.
yıxıq yer. xaraba.
fürsət.
başaç (görəv, vəzifə). imtiyaz. təkəl.
məqam.
nişan.
ön dişilərindən düşüyü olan.
gədik həsən. gədik paşa.
bir mülkün vəqfə bağlı görəvi.
əksik. nüqsan. qusur.
əksik, gədik tamamlamaq.
cavaz. patenta. pərvanə.
ruxsət. gərdik. gərdənə.
qoğuq. kovuq. oyuq. küf. kof. içi boş.
qoğuq diş.
qoğuq ağac.
diş qoğyğu: çürük dişin kof yeri.
geçid. yarıq. boğaz. dərbəd. nərsənin geçiləcək yeri.- dağ geçidi.
çola. cola. əksik. fürsət.
tarul. darıl.- gədik gədik, diş diş edmək: qədmək. kərtmək. kətmək. ( < gədik. kərdik < kər). oymaq. çəntmək. çəntmək

QƏTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədik.
ərgənə. əğgənə. gərdənə. boğaz. dağın beli.
çökmə. çökək. dəlik. deşik. çatlaq. yarıq. cırıq.
keçit. aranıq. açığlıq.
dağ keçidi.
nərsənin qırağında, ucunda kəsik, qırıq, yıxıq. çəntik. çantıq.
qılıcın gədiyi: qılıcın ağzındaki çantıq, haça.
istək. əsmə. əsi. ehtiyac. gərək. gərəkmə. gərəklik. əsgik. qusur. nuqsan.
aça. haça. qaça. faça. açığlıq.
arqıt. yarqıt. boğaz. dərbət. geçit. yol. yöntəm. gərdənə. boyun. kötəl. gərdənə ( < kəvdənə < kəv. kov).
qapan. qaban. çapan. çapın. dağ daşı gətib, çapıb, kərib kəsməklə açılan yol.
patuğ. kimsənin çox gedib gəlinən yeri.
gədik qapamaq: gəlir çıxarın, dəxl xərcin bir təhər qarşılamaq. yırtıq yamaqlamaq.
gədik qapmaq: gəlir qaynağı əldə edmək.
əksik gədik: bir para ufaq təfəq əksiklər

QƏTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kədik. kədi. kəçuq

QƏTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kətik. işləmə. naxış. yazı

QƏTİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədikçi. belçi. dağ gədikləri açıq tutub, güvənliyi sağlayan görəvli. dərbətçi

QƏTİQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədiklənmək. gədilmək. ( < gədik. kərdik < kər). oyulmaq. çəntilmək

QƏTİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədikli.
astsubay.
bir yerlə, nərsəylə ilişgisi olan. ilişikli. ilişgili. mürtəbit.
bacalı. dəlikli. yarıqlı.
rifuzə. rədd olmuş.
pülçüklü iş.
dayimi. sürəkli. daimi. dəvamlı. həmməşəlik. mürəccəh.
gədikli alıcı: dayimi müştəri.
başgədikli: astsubaydan yüksək qonum, dərəcə

QƏTİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədikli.
baş görəvli. nişanlı.
gədikli ağalar.
vəqfə bağlı yöni olan yer.
gədikli tükan.
gəlirli. davamlı. sürəkli. dayimi. gədikli müştəri.
mülk olduğunda vəqf ilə ilgili tərəfi olan

QƏTİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kətil kötül. dik, uca yer

QƏTİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kətil.
< qıtrıl. qırılmış. məqtul.
kəsik, qorunmuş yer. kürsü. milçəkdən, mığmığdan qorunmaq üçün hündür qurulub, qorunmuş taxt.
ağız sütdən pişirilmiş yemək.
peyləmə işi. tikiniti tikərkən, him daşlarının altına qoyulan taxda.
bir işə başlamadan qabaq, görülən təməl yarqılar, hazırlıqlar.
qıtıl. qırım

QƏTİLƏŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsinləşmə. bəlirmə

QƏTİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədilmək

QƏTİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gədilmək. ( < gədik. kərdik < kər).
gədiklənmək. oyulmaq. çəntilmək.
didinmək. gicişmək. qaşınmaq.
azalmaq. alçalmaq.
oyulmaq

QƏTİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kətim (fars). < kitmə (: bükük). gizli

QƏTİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

sap. ip

QƏTİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qədim.
arxa. erkə. burun. əsgi.
ertdəli. əsgi

QƏTİMLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kətimləmək. qövünmək. kövünmək. gömmək. quylamaq. kovuqlamaq. üstünü örtmək

QƏTİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gətin. gətingə. (< gəlmiş olan). qatı. qatın. qatınqa. (< qatılmış olan. doğma olmayan). yengə ( < yenən. düşən)

QƏTİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatın. sıcaq. isıcaq

QƏTİNQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gətingə. gətin. (< gəlmiş olan). qatı. qatın. qatınqa. (< qatılmış olan. doğma olmayan). yengə ( < yenən. düşən)

QƏTİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

{gətir (gət < metatez > təg) təkir. təqir.} {(kətir. kədər. kətər. kitər ( < kitmək: qapamaq).}
təkərlənən, tikrarlanan nərsə. alşaq. alşıq. adət.
zikr. zikir.
qədər. gələn. baş yazısı.
hökm.
qapalı. tutuq. bulanıq.
tasa. qussə. qayğı

QƏTİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qədir (dəğ < > qəd) < dəğər.
qədir vermək: alqılamaq. tanımaq. bilmək. uklamaq

QƏTİRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gətirə. gətiri. buyruq. qismət
gətirə olsun: gətiri olsun: buyruq olsun. qismət olsun

QƏTİRƏMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki sözü bir araya gətirəməmək: iyi, düzgün, açıq qonuşamamaq

QƏTİRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gətirən.
daşıyan. əkidən. köçürən. daşıyıcı. götürən. çatıran. yetirən. ulaşdıran.
gərən. taran. darağan. ərən. əriştirən. ulaştıran.
yağmur gətirən yel: qarartı yeli.
meydana gətirən: törətən. müvəllid. ürətən. öndürən. bərətən. baratan. doğuran. doğurcu. gərəkdirən. gərəkdirici. oluşduran. oluşdurucu. istədən. düşürən. çapan. bais. edici. itici. itci. eddirən. ittirən. ortacı. icab edən. səbəbçi. müsəbbib.
eşikdən, dışdan gətirən: dışalımçı. dışgəlirçi. varidatçı