Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏZTİTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəzdidən (fars). < kəsmək. budamaq. ağacı arıtlamaq

QƏZÜRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəzürən. keçürən. keçqürqən. köçqürən. güzəşdə gedən. bağışlayan

QƏZÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazurmaq. qayurmaq. gezirmək. geyirmək. (qazor (fars): geyimçi. paltarçı)

QƏZZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qazaq. qayaq. cayaq. qızaq. gəzək. gəzmə. gəşt

QI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qa. qıyıq. qız anlamıda ünləm.
ək. qı. qu. sevgi bildirən bir söz.
atağı. babacığım. babacan
bacığu: əziz bacı.
sevigu: çox istəklim.
qarıqu: arvad can.
bəbuq: bəbəyu: cocuqcik.
ağayu: qağam: ağam

QIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qab. qub.
q;ilə başlayan bir para sözlərin başına gəlib, anlamı vurqular.
qab qara.
qəb qərə.
qub quru.
qıb qırmızı

QIBAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabal. qabaq. ( < qab). üz. ön

QIBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıq qıq qıbaq: kəklik ötüsü

QIBAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıybas. xanım yeriyişi. kiçik narin atdım

QIBIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıvrıq. cıvıl. çevik. iti.
şulux. yaramaz.
qıbıl qıbıl: qıpır qıpır. çox şulux

QIBIRT TON : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötü tabaqlanmış dəridən yapılmış kürk

QIBIRTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıvraqmaq. qaçmaq. iti gedmək.
qıbırta qıbırta ged, gəl. yüyütmək. iti iti qonuşmaq.
nə qıbırtısan belə

QIBIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəng. əş. aynı.
kəl. keçəl. saçsız

QIBIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

tulum. qarın. göbək.- qıbıt bışlaq: tulum peyniri.
qıbıt qopuz: tulum çalqısı.
qıbıt qobucça: gəvəzə.
qıbıt savda: etin qavrulduqtan sonra tuluma basılması, üzəri yağ ilə qapatıltıqtan sonra qışa saxlanması. bax > ət savda

QIBIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qab). qapaz. çox qayalıq, çətin keçit

QIBLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qab). qabaq. üz tutulan yön, yer

QIBRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qapraq. çalağan. çalağ

QICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarğı. göndər. göndəri. neyzə.
ucu çəngəlli balıq avlama qarğı çeşiti: zıpqın çıpqın

QICAMLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırcamlamaq (< qırmaq). çilləmək. çənləmək. çinləmək. çığdamaq. çiğitləmək. danğatmaq. danğlamaq. danlamaq. dənləmək. dənğləmək. ( < dan: danğ: dən: dənğ: nuxdə). xallamaq. nuxdələmək

QICAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qacax.
qıycaq. əğri. sapına doğru artığca əğilmiş tırpan

QICAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

diş çuxuru. düşmüş dişin oyuğu. gədik.
gıcay kişi: dişsiz. dişləri tökülmüş

QICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qısıq: kiçik).
ufaq. balaca. bala. yetişməmiş. böyüməmiş.
oğlum;
gülüm;
əzəzim; kimi yaxışıqlı, sevimli anlamına gəlir, ki uşaqlara səslənmədə işlənir.
qıcı gəl bura.
qıcı ged ora.
qıcı qıcı gəl. bu söz heyvanları çağırmaqdada işlənib, başqa ağızlıqlarıda var: quçu quçu. qubcu qucu.kimi. demək olar ki, bu yansıma söz
qaçmaq; qucmaq: qucaqlamaq; dan alınıb.beləki kiçik cocuqları çağımada, bir şyə tələsdirməkdə deyilir: qaç qaç. quc quc: gəl gəl.
qağacı. qağacıq. qacıq. qacı. quci. qocu.
hacı; sözüdə bu sözün dönüşməsi kimi sayqılama sözüdü. bəllidi ki bu söz,
məggəyə gedib hacı olanla; ilişgi bağlamır.
acı. tüt. qıs. gəs. gəsək.
qıcıq. qıcıqlamaq.
qazvəl. xərdəl. xərdəl otu. aciko