Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

(tel. tük). gizli öc, kin, düşmanlıq.
qıl yolan: qımbız. maqqab cımbız.
domuzdan qıl qoparan: yumurtadan tük qırxan.
dilinə qıl dolaşmamaq: qolayca, pürüzsüz qonuşmaq.
bir para heyvanların quyruq altı qıllarında, toplanıb qatılaşan çamır, pislik: çağıldaq.
bükülmüş, qıvrılmış qıl, tük, sicim: qarıl.
inəkləri sağarkən, duz yalatmaq üçün, qıldan yapılmış qab: qataman.
keçi qılından tikilən qumaş, parça çeşiti: keçmir. keçimir. kaşmir. keşmir.
qıl keçisi: qaradavar.
qıl keçisi: qarakeçi.
qıl payı: qatı az. çox az.
qıl qıran: yunaq otu. hamam otu. aratma davası. qılları dibdən götürən yoğur (xəmir) dava.
sığırların soluq borularında yerləşən qıl qurdu: iplicik.
dəri, qıl boyasızlığı: ağşar. çapar.
qıl kimi incə, uzun, sərt nərsə: qılavuz.
qıl qələm: qələm mu.
qıldan qıla: incədən incəgəyə.
qılı qırx yaran: incələyən.
qılı qırx yarmaq: incəni incələmək.
dişqıl. diştel. dişsap. dişsapı. qılsır. qıldır. qıltar

QIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

rüşvət. mənfəət.
keçi tükü. {qoyununkuna yun (yün) yapağ, dəvə, at kimi heyvanların qıssa, incə olanlarına
tük; deyərlər}.
çox az. cüzi;.
işin bitməsinə qıl qaldı.
qıl qədəri yerindən oynamış.
qıl eybi yoxdur.
qıldan yoğurt tobrası: köynük.- qıl baraq: bir çeşit uzun tüklü kiçik at.
burnundan qıl aldırmaq: köməklik edməmək. qabağın almaq. dibindən qoğalamaq, mən; edmək.
qıl burun: dənizə uzanmış incə, uzun qara, topraq parçası.
qıl tökmək: tük dəğişdirmək.
qılı qırx yarmaq:
çox incələmək. tədqiq edmək.
zügürd. qılıqsız. cansız.
qıl qıran: saç xəstəliyi.
qıl yaqı: heyvan yarasını dəlib keçirdikləri qaytan cürü.
qıl quyruq: sona. bir çeşit ördək.
qır qıl: qır saqqal.
qıl quyruq: {
bərk incə quyruqlu heyvan.
gücsüz yoxsul. zügürt. bir nəyi olmayan}.
heyvan qılı: yam. cam.- qıl tüşürmək: mənfəət əldə edmək. rüşvət almaq.
qıl üzmək: rüşvüt almaq. mənfəət qoparmaq.
qıl üzüvçü: rüşvətçi.
sərt tük.
qıl çaynamaq: çox öfgələndirmək. qızmaq.
qıl buştuq: fırça.
müzik aracınin teli.
qıl yaya: kamança yayı.
ası. fayda.
qıl üzmək: qar edmək. qazanmaq. mənfəət əldə edmək

QIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ək.
qın. kən.
edkən: edqıl. qılqınan: qıl. ed.
ok. dəridən çıxan qıllar

QIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılıq. qılış. ( > qil (fars)).
yol. qol. dəsdə. cür. tür. çeşit.
don. biçik. form. tərz. növ. çeşit. cür. duruş. düşüz. çəkli (çəkil < > şəkil). üst baş. qiyafə.
bir qıla gətirmək: tarazlamaq.
hər qıl: hər çeşit.
gösdəri. görünüş. xəsiyət. rəfdar.
bir qıl kişidi ki: bir cür adamdı ki.
öz qılığın tapqınan.
ayrı. istisna.
kələk. düzək.
qıl qıl: doğal olub boğuq səs. pıqqıltı, açılma, gülmə səsi.
qıl qıl qaynır: pıq pıq qaynır.
qıl qıl gülür: qıs qıs gülür. altdan gülür.
qılmaq. iş.
asma qapan, ölçək, tarazı. ilməkli qapan.
bax > qıllı. tək. yalnız.
tük. tar. incəlik simgəsi olan söz. çüçür. çüprək. keçi tükü.
qıl tamah: darboğaz.
qıl sığmaz iğnə düşməz: çox sıxışıq.
qıl aldında: hər nərsədən öncə.
qıl tabında: lap çağında. lap olqunlaşmışanında.
qıl tabında vurduq.
qılıq. tülük. tür. türlük. xuy. təhər.
qıl quş: ördəğə bənzər bir quş.
qıl qudruq: qıl quyruq. ördəyə bənzər bir quş.
qıl quyruq: quyruğu çox, uzun tüklü qiş

QILA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükrə. bükrü. qımıl. hərəkət.
qıla qıla: yapa yapa. edə edə.
sırıq. uzun boylu

QILAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğilaf, gilip. gilif. qınıf. qılıf. qab. qapaq. qoraq. zərf. bəkit. paket. kip. kif

QILABTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılabdan. ( d < > l ). {qıl + lan: dan}. bir işi qılmaq üçün yer, bir nərsəni qoymaq üçün yer, qab. qutu.
para qılabdan.
iplik qılabdan.
iğnə qılabdan.
boya qılabdan

QILAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

incə, ağ tüklü bir çeşit ot

QILAÇNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəridən yapılmış qıçlıq, şalvar

QILAÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

incə, yumşaq olan nərsə

QILAF : Arin Turkish Etimology Dictionary

qın. saxlantı. məhfəzə.
qurban. qorban. taqtuq. taxılan nərsə. taxluq. qın. qab

QILAF : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılıf. yaşın. pərdə

QILAF : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınıv qılıf