Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QOŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

neçə bir nərsənin yığılıb komalaşma durumu. toplam. toplum.
hər bir nərsənin gərəkləri, yaraqları, vəsayili. әsbab. təşkilat.
ev qoş: evin qoşu: ev qulluqları nərsələri.
biçin qoş: biçinçi qoş: biçində qurulan çardaq.
savaş qoş: savaş yaraqları.
məktəb qoş: mədrəsə yaraqları.
qoşulmuş, qurulmuş barınaq, çardaq. avlu. ağıl. yapı. saxtıman. ev. yuva.
qoy qoş: qoyun ağılı.
davar qoş.
sahə. meydan.- bal qoş: bal pətəklərinin olduğu yer, qoyulduğu yer.
köç. kəmp. bir yerdə, bölgədə köçmə, oturma işi.
qobş salma: kəmp qurma.
sürgün. pülüş. pürüz. dal.
qoşa. cüt.
qoş avuc: iki avıc dolusu.
əkləm. boğum. yoldaş.
bir qoş olmaq: yoldaş, arxadaş olmaq.
qoç
dizi. sıra. dizə.
qoşa. cüt. tay. əş. hərhanki bir nərsənin əşi, cütü.
qoş pıçaq.
yədək.
qoş at.
yaylarda qurulan heyvan ağılı, barınaqlar.
atır. vəsayil. ləvazim.
hər nəyin yığılan, toplanan yeri. ambar.
yazı qoş: kağız qoş: qırtasiyə. ləvazimi təhrir. neveştəfzar.
ağıl. kəpər.
yay qoş: yazın dağlarda heyvanların baxıldığı yer.
cüt. ciq. əkləm. boğum. bənd.
qoşa. əş. cüt. cür.
qoşa. toəm.
qoşulan nərsə. vəsayil. nərsə şüy. köç. qoşu. quşbara. güşbərə. qoşbara. sırğav. sarılan asıan nərsə. cihaz. vəsayil. qoşa. cüt. cütə.
qoş sürmək: cüt sürmək.
saziman. təşgilat.
sabançı qoş: əkinçilik təşgilatı.
siyasi qoş: siyasi təşgilatı.
bal qoş: bal ürətimi yapılan yer. bal kovanlarının bulunduğu yer.
biçənçi qoş: yazın ot biçmək üzərə dağlara çıxan tırpancıların qurduğu barınaq.
bir qoş bolmaq: dost olmaq. arxadaş olmaq.
yay qoş: yazın dağlarda heyvanların baxıldığı yer.
yılxı qoş: at sürülərinə baxılan çuqluq, çitlik.
qatın qoş: köy yaxınlarında qadın, cocuqların heyvanlara baqtıqları barınaq, çuqluq, çitlik.
qoş nögərliq: qaraçay malqar’da heyvancılıq yapan üç dört ayilənin birləşərək heyvanlarına yaylada ortaq olaraq baxması.
qoş salmaq: bir yerə yerləşib heyvan ağılı qurmaq. qamp qurmaq.
qoş tamada: çitlik yönə ticisi.
qoy qoş: yaylada qoyunlara baxılan ağıl.
sabançı qoş: ziraatlə uğraşan bir qaç ailənin birləşərək oluşturduğu çitliq.
tuvar qoş: sığırlara baxılan çitlik.
bilək qoş: omuz mafasalı. omuz əkləmi.
qoş sabalı işqoq: cütə. av tüfəği.
sürgün. filiz.
biçənçi qoş: yazın dağlarda ot biçmək üzərə çıxılan yayla evi.
qoş qoş: qoşa qoşa. bərəbər bərbər. cüt cüt.
qoşa qoşa: qoş qoş. cüt cüt. bərəbər bərbər.
qoş, quş bağlamaq: birləşdirmək. ilişgi qurmaq. ilmək. ilgili qılmaq

QOŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağrıq. ev qoşuları, vəsayili. köç.
köçü yüklədi.
qoş döş: kərr o fərr.
cüt.
altı, səggiz qoş kürəkli, dar, uzun qayıq çeşiti: qancabaş. qançabaş.- qoş sürmək: qoşmaq. cüt sürmək

QOŞA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< kovşa. kovaş. kovac. (açan. açıq)

QOŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< kovşa ( < kov. qab. qablamaq). bir yerә yığılmış

QOŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoş. cüt. arqoduq. ekiz. əş. bir gələn. bir olan.
toəm.
pirənsis. xanıməfəndi.
qoşa qırçın: peynirli kiçik böyrək.
qoş. cütə. cüt.
taylı. yekə dəl. sınqar dəl. qoşa qoşa: təkrar təkrar

QOŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boyun. cüt.
bir boyun öküz.
qoşa dilli: uzun dilli. gəpçi. dili yetgin.
qoşa dilli: uzun dilli. gəpçi. dili yetgin.
qoşa borulu: qoşatar. qoşatan. iki lüllü, lüləli tüfəng

QOŞABARMAQLILAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyun öküz kimi heyvanları

QOŞABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşbaş. xoşbaş. evli. başqalı. müzdəvəc. (# yalabaş: yalbaş: qarabaş: subay. mücərrəd. )

QOŞAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşal. qoşgül. qoşgil. ikəl. ikgəl. ikgül. ikgil.
iki ocaqlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə.
bölünmüş hər nəyin iki tikəsi, iki səhmi.
islamda sovğadan təkgəl dişiyə, ikgəl ərkəyə düşər

QOŞACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşca. do beyti. rubai

QOŞACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoçacıq. mal qarıya yük yükləməkdə işlənən iki yanına ip keçirilən aylaq, həlqə

QOŞAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayçι. qoşağan.
qoçaç. ( < qoşmaq).
arabaçı. daşqaçı. faytunçu. at qoşmasını bilən kişi.
qoşı. qoçı. hər yanı pəncərəli otaq kimi araba

QOŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> xuşə. tərim. başaq. səğə > saqə. yığım. cəmaət.
cilvə. naz.
ək. parça.
qoşulan, qoşduran.
qoşqu. şeir.
müştərək. birləşik. bitişik.
cilvə. naz. işvə.
ək. tikə. parça.
qılınc. yaraq

QOŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşağ. qoşlaq. (
(< qoşmaq. )
(< kav. kov).
ağıl. tövlə. töğlə.
dalda. daldağ. dulda. duldaq. evdə, avluda (həyətdə), daldada, qırağda olan dam, yer.
dalda. daldağ. dulda. duldaq. kiçik, qırağ, yan avlu (həyət). xəlvətlik. həyat xəlvəti.
qona. xuşə. çoban.
vər vəsayil.
evqoşağ: içtaxım. ev vər vəsayili

QOŞAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşaç. qayçι

QOŞAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kibirləmək. çalımlamaq. yortamaq. şişirmək

QOŞAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böbürlənmək. kibirlənmək. nazlanmaq. cilvələnmək.
cilvələnmək. böbürlənmək. kibirlənmək

QOŞAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalımlı. kibirli. nazlı. çalımlı. kibirli. nazlı. çalımlı.
kibirli. çalımlı. yordamlı.
qoşaqlandırmaq: kibirləndirmək. nazlandırmaq

QOŞAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşağsız.
müvazi. əşit aralıqlı, uzanıb, birləşməyən paralel olan cızqılar.
yalın. saf. sadə.
alçaqkönül. mütəvazi

QOŞAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşac. qoşgül. qoşgil. ikəl. ikgəl. ikgül. ikgil.
iki ocaqlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə.
bölünmüş hər nəyin iki tikəsi, iki səhmi.
islamda sovğadan təkgəl dişiyə, ikgəl ərkəyə düşər

QOŞALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əşləmək

QOŞALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çitlik ( < çiq). ciqtilik. cütlük. cüftlük.
;yalnızlıq;; iplə çəkilir,
;qoşalıq;; ipə düzülmür, iplə çəkirilir: tək olan günlər güc keçir, qoşalıqda da, yaşam iyi uzlaşmır, keçmir, sürülmür

QOŞALIQDA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanında. yan ba yan. birlikdə. qoşalıqda.
o ilə birlikdə deyə bilmərəm.
bu ikisi bilrlikdə satılır

QOŞALTAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşaldama. iki, neçə nərsənin bir birinə qoşaqlı, qovşaq qoyması, bağlaması, birlikdə çəkməsi, sürməsi, idarə edməsi

QOŞALTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşaldamaq. bir birinə qoşaqlı, qovşaq qoyulmaq, bağlanmaq, çəkilmək, sürülmək, idarə olunmaq