Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QOŞTƏQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoştəkər. cüttəkər. doçərxə. bisiklet

QOŞTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

koştən (fars). < çöktürmək. köçtürmək. keçindirmək. öldürmək

QOŞTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koşti (fars) küştü < güctü. guraş. gürəc. gürəş. güləş. iki kimsəni birbiri üzərinə qoyub gürəşdirmək

QOŞTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşarta. ortaq. arxadaş. şərik. əş. qadın. yoldaş. həmrah

QOŞTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşdı. telgiraf. telsik ( < tələsik)

QOŞTİQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

koştigir (fars) < güctüçü > küştüçü gürəcçi. (>). güləşçi. gürəşçi. guraşçı. pəhləvan

QOŞTIQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşdığır. qoşatəkər

QOŞTİQİRLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koştigirlik (fars) küştüçülük < güctüçülük. gürəcçilik. güləşçilik. gürəşçilik. guraşçılıq. pəhləvanlıq

QOŞTIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşdırı. telgiraf

QOŞTURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşdura qoşdura: qaçdıra qaçdıra: qava qava: qavdıra qavdıra: qoğdura qoğdura: qoğa qoğa: çaptıra çaptıra: çapa çapa

QOŞTURXAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

həştərxan. hunduşqa. qabarama.
qabaramanın ətlisi, yüksəyə qonar

QOŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkdirmək

QOŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşdurmaq. qaçdırmaq.
qavdırmaq. qavmaq. qoğdurmaq. qovdurmaq. qoğmaq. çapdırmaq. çapmaq.
köşütmək. köçütmək. qoğmaq. gidərmək. qaldırmaq.
yeldirmək

QOŞTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşdurmaq.
telsikmək. telsikləmək. ( < tələsik). telgiraf vurmaq.
tələsik çatdırmaq. tizik yeritmək. ivdirmək.
əklətmək. qattırmaq.
qaçdırmaq. aşdırmaq. tələstirmək.
qurşatmaq. çoqturmaq. çoqdurmaq. çüqtürməq. çöqtürməq. qüyşətməq. əklətmək. qatdırmaq

QOŞTUTMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşqonmaz. qoşqoymaz.
daştutmaz. dostutmaz. heç kimlə tutuşmaz, qoldaşmaz, yollaşmaz, yollaşmayan.
evlənməyən. evlənməyib yalnız yaşam, durmuş istəyən

QOŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı. ev ağrıqları, vəsayili. yeşik. yaşıq. eşik (< yaşmaq: örtmək). yük.
yap. vər vəsayil.
deyiş. şe;r. şeir.
qanaz. qonaz. qana. xuşə.
çağma > çama. şe;r.
çoban. güdcü. mal heyvana qoşulub, onları otarıb güdən.
qalartı. bir yerdə yaşamaq üçün gərəkli nərsələrin topu, hammısı.
qoşantı. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. qoğu. qoğuc. qoğunc. qov. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.).
vəsayil.
öz qoşuların yığıb, bir kərəlik itib gedmiş: şəxsi vəsayil.
elin, qara elin, əvamın dilində qoşu yazan, elə bəğənilən, sevilən qoşçu, şair: qarambol qoşucu: qarambol şairi.
at qoşusu: at yarışı.
dörd bəndli qoşu: dördlük.
hicə qoşu, şeir: deyiş.
el qoşusu: xalq şe;ri.
el qoşusu: xalq şe;ri.
istərsiz qoşular: gərəksiz taxılar: lazımsız vəsayillər.
istərsiz qoşular: gərəksiz taxılar: lazımsız vəsayillər.
bir düzənli qoşuna qarşı, kiçik kiçik birliklərlə döğüşən savaşçı: çetə. qırlaq. qerilla.
ev qoşusu: ev vəsayili: qaraltı. moblman.
qoşunun börk çeşitlərindən: qeçəbörk.
qara qoşu: malqaraya yük çatıb çəkmə (bağlama) işləmi

QOŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qocu. ( < qoş. qoşulan. qoşulmuş).
yanyana, birlikdə, yaran, dost.
qoşma, şeir.
önəri. pişnahad.
yarış. bəyqə. quruşmaq. qoşuşmaq. məşləşmək.
öküzə qoşulub çəkilən daşqa, araba. yədək. yarış. qoşun.
qoşun arxasından gələn qoşun atlar.
tav. devinim. çeviklik. çalış. qılqı. edim. işlək. yarış. hız.
cortuv. yortuv. quvuş. taxca. işqab.
çapduq. taqım. taxım. ev nərsələri.
həmrah.
muntaj.
taxım. takım. qapama. dəsd. yamtaq. vəsayil. ayağ. əşya;. nərsə şüy. qurqu. alat ədəvat. məlzəmə. qur. yaraq. əsləhə. qurqu.
qoş. köç. qoşulan nərsə. quşbara. güşbərə. qoşbara. sırğav. sarılan asıan nərsə. cihaz. vəsayil.- bağban qurqusu.
çay takımı.
yataq takımı.
at takımı.
yolçı takımı.
çubuq takımı: çubuğun başlığı.
kərəkə takımı: təsbeh mallası. əmmamə.
qaçu. qaçış. qoşış. ivmə. hərvələ. yüryüş. tələsik. qoğala qaç.
yarış.
qoşu atı.
qoşu yolu: yarış yeri.
qoşu öndüli: yarış mükafatı.
oyun havası.
yoldaş. həmrah.
qat. takım. dəsd. set.
bir qat geyim.
bir qat istikan.- bağban qurqusu.
çay takımı.
yataq takımı.
at takımı.
yolçı takımı.
çubuq takımı: çubuğun başlığı.
ayağlı ev: dayalı döşənli ev.
qoşu qoşantı: geyinti qoşantı. takı takım. bir əl geyimə gərəkli nərsələr. təkmil geyinti.- qoşu tutamı: şe;r səbki.
qapama çıxmaq: xələt vermək.
qapama baha: paltar parası, bahası. paltar dəğəri, çalışı, dəğişi, bədəli.- on qapama paltarım var.
qapama baha: paltar parası, bahası. paltar dəğəri, çalışı, dəğişi, bədəli.
ev qapaması: ev vəsayili.- takım yapmaq: nərsənin dəsdin, setin, bütün biçimin işləmək.
takım açmaq: yanqın tulumbasın iticə qoşdurmaq.
ayağ takımı: ayağ qoşu.
onbaşı takımı: onbaşı ilə yanındaolan on kişi.
bir takım ciyər: ağ ciyərlə qara ciyər birlikdə. bir dəs ciyər.
bir takım: bir para. bir bölük. bir qism. bir zümrə. bir sinif. sınıb. bə;zi. bir miqdar

QOŞUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ideal

QOŞUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yügrük. geçici.
çabuvçu. çapalçı

QOŞUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçıcı. ilçi. elçi. istəkli. diləkli. arzılı. dovtələb.
bu qızın iki qaçıcısı var.
qoşçu. çağmaçı > çamaçı. şair.
qarambol qoşucu: qarambol şairi: elin, qara elin, əvamın dilində qoşu yazan, elə bəğənilən, sevilən qoşçu, şair.
qaldırım qoşucusu: bayağı şair

QOŞUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

1 qoşqu. sirud < sayaş. sayraş.
yaruq. ası. fayda.
tirənti. dirənti. müzahim.
qoşuntu. müzahimət.
quşma. qoşma. quş kimi atılıb düşmə. oyun, təpsi, rəqs havası.
ortaq. şərik.
əhli.
yetim. bir nərsəyə artırılmış bölüm. mütəmməm. ilsaq.
bu bitiyin yetimi.
bu qazetənin yetimi.
xanla yetimləri buyurduar.
yoldaş. həmkar. bir birinə qoşulan.
şeir. qəsidə.
təgür ondan bir qoşuq: ondan bir şeir söylə.
sirud.
yədək.
qoşqu. yoldaş. həmkar. bir birinə qoşulan.
qaçuq. yürüq. yürük. yüqrük. çalağ. çapar. çapaq. çabaq. çapqar. çapaq. çabaq. iti. yeğin.
qaşıq. gərək yaraq. arac. vəsayil.
pox yeyənin qoşuqu, yanında olur.
qaşıq. başı oyuq, qazıq, qınıq, qazmaq, qaşımaq, götürmək, daşımaq aracı.
tabaq qaşıq: qab qoşuq.
şərik. həmsər. qovm

QOŞUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşma.
yədək.
qoşuntu. kortej. mültəzəmin.
ikiz. əşli. cüt

QOŞUQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağşı

QOŞUQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşuşmaq. yığışmaq. qoşdaşmaq. qoşlaşmaq. birləşmək

QOŞUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

asav heyvanları yaraşdırmaq, alışdırmaq üçün qapadıqları yer