Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOŞUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qoş).
qoşulmuş olan. şərait. birgə gələn, olan. törə. törən. devrə. çevrə. durum. ortam. mihit. iştirak edən durum. atmosfer.
hüküm, şərt.
qatıl. ortaq. ək. şərik.
ək. qısıt. əsrək. əsrik. sınır. mihit. hədd. şərt

QOŞUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortam. qasnaq. yurd. yatabat. yatabas. qasnaq. şərayit. mühit.- günlük günəşlik görünmək: sıxıntısız, sorunsuz, dinclik ortamında bulunmaq.
bunca çətinlikdən son, hər nə mənə günlük günəşlik görünürdü.
qoşullara, çevrəyə görə davranışların düzənləmək: günə görə kürk geyinmək

QOŞULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yətəkləmək. yetəkləmək. yetmək.
uşaqları yədəklədim.
kor birini yədəklə qıl.
atları yədəkləyib yola çıxdılar

QOŞULAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşulqan. qatılan. yol gedən. yola gedən. qoyun börü qoşulmaz, yem olmasa yol olmaz

QOŞULAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ev, aşlıq (aşpazxana) qoşuları, vəsyili: qapat. qamat. tapat. çapat. baçat. biçət. moblıman

QOŞULQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşul qoyan. buyruqcu

QOŞULQUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoldaş olucu. ilhaq olucu

QOŞULMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarmaqarışıq. qarma.
qoşunma. quşanma. birləşmək

QOŞULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qoçuş < > qucuş: qucaqlayış. görüş).
koçulmaq: qucaqlamaq.
qatılmaq. qatışmaq. əklənmmək. aklaşmaq. iştiraq edmək.
birləşmək. qatılmaq.
yava eyi qoşulsa, uğur qeyrət tökülər.
tərtip edilmək. uğür qılınmaq. hazırlanmaq.
ev qoşmaq.
hizb qoşmaq. iş qoşmaq.
yır qoşmaq.
yetmək. mülhəq olmaq.
bir birinə qoşulmaq: bir birinə əş olmaq.
cegilmək. yeqilmək.
qatılmaq. əklənmək.
qoşulan. qatılan

QOŞULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yığılmaq. sana gəlmək. hesaba gəlmək.
qarışmaq. qarılmaq. qatışmaq

QOŞULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

mindirilmiş, yüklənmiş, qoşulmuş bir, neçə nərsəni, birbirindən ayırmaq, düşürmək, salmaq: indirmək. endirmək.
on kişi işdən endirildi.
borcdan endirilmək: daha ödəvi nərsə qalmamaq.
arabanın matorun endirmişlər.
dondan endirmək: üzdən aparmaq.
gözdən endirmə məni.
içgi başına enməmiş hələ.
acılar üzgülər könlünə enmiş, eniqmiş

QOŞULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşlu. döşəli. yüklü. yükümlü. taxımlı. moblə. vər vəsayilli. əşyalı.
yüklü otaq: gərəlilərlə döşənmiş olan oda.
yüksüz otaq: çılpaq, yalın, lüt oda

QOŞULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

murad. mə;na.
bir araya gətirilmiş

QOŞULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşluq.
aranıq. alanıq. aralıq. ortalıq. meydan.
qatışıq. qarılıq. qarışıq. çalalı. çallaq. qarbur. qarbura. məxlut

QOŞUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

{koçum}.
heyvanın araba, daşqaya taxılması.
qoşum atı: daşqa atı.
araba, daşqaya taxılan heyvanın taxımı, qoşuqların topu.
araba ilə atı ucuz almış isədə, qoşumu çoxa çıxdı.
gözəl bir qoşum almış.
coşun. geçim. geyim. taxım. bütün örtək.
qoşumca. zəmimə.
ar. ədəb. hicab.
bağlı. yanyana.
atın yəhər, qulan, üzəngi kimi yaraqlarının tümü.
qatqı. qatma. takı. yardιm. bağış. dəstək. ək. kömək. qatιlma payι.
bu işə qoşum göstərin.
sizin qoşumuzla işimiz tez bitdi.
bir qoşum verəndə yox.
qatqı.
mənim bu işqə ullu qoşumu bolğandı: mənim bu işə böyük qatqısı olmuştur

QOŞUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşanacaq. donatı. donatım. donanım. vəsayil. yaraq. ləvazim. məlzəmə. döşəmə. ədəvat. cihaz. təchizat.
tarla sürməkdə, öküzlərin qoşum sırasından biri: qaraqayış

QOŞUMCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşum. zəmimə

QOŞUMLANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşanış. qurşanış. quşanma. qurşanma. yaraqlanış. yaraqlanma. donalma. donanma. donatış. donayış. donanış. taxınış. taxınma. qoşumlanma. düzəniş. düzənmə. yapınış. yapınma. qurunuş. qurunma. hazırlanış. hazırlanma. tərtib, tədarük, mücəhhəz, təchizləniş

QOŞUMLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşanmaq. qurşanmaq. taxınmaq. donanmaq. donalmaq. düzənmək. yapınmaq. yaraqlanmaq. yarqalanmaq. hazırlanmaq. tərtib, tədarük, mücəhhəz, təchiz edinmək. qurunmaq

QOŞUMLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşatmaq. qurşamaq. taxındırmaq. donatmaq. donamaq. donatlamaq. düzənləmək. yapmaq. yaraqlatmaq. islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq. yonarmaq. onarmaq. hazırlamaq. tərtib edmək. tədarük edmək. mücəhhəz, təchiz edmək. qurmaq

QOŞUMSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayraq. yəhərsiz. çıplaq. cihazsız

QOŞUMSUZLAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayraqlay. yəhərsizcə. cihazsızca. çılpaqlay

QOŞUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qoşmaq: yığmaq).
yurdun qorağçı toparı.
yazaq. gəzək.
yığnaq. quruh. ləşgər. cəmaət.
yasal. ləşgər.
qasnaq. şərayit.
uyqun qoşunda, şərayitində: verimli, əlverişli çağında: günündə.
alay. qalay. ordu.
qonuş.
qabqoşun: qab qoşun: qohum qonşu. biri üçün çox yaxınlar.- polis, qoşun börkü: aşağısı dar, yuxarısı gen börk, kavuq çeşiti: qazanıc. qaznac. ( qazanın tərs qoyulmuş biçimində olan börk). kalafat. çalaçat. çalaqap.
böyük qoşun: ağır ordu.
qoşun başçısı: basqaq. aşqaq. şəhnə.
qoşun çəkmək: quldurmaq. qoldurmaq. güc, zor işlətmək.
qoşun tökmə: axın. hucum. basqın.
qoşuna qatılan qarayaxa savaşçılar: başpozuq.
qoşun, ordudan dış olan yaraqlı birlik, qol: çiqdə. çiqət.
qoşunun arxası: gecikə. gecgə.
qoşunun öncüsü, gözətçisi: qaravul.qaraş. qaraç. qaraqol.
vuruş qoşun yarağı: qor. ğor. yaraq.
yaya qoşun: yürük.
qara güclərinə, ordusuna, qoşununa bağlı subay, altsubay, ər: qaracı. qaraçı.
qoşun yoluş: çevrə bər tuğrac. tövrəc. ləşgər o həşəm.
qoşunun arxacı, dal qaravulu: gerik

QOŞUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qov + şun).
qovuşğanğ. qoşma. yaraq. alay. ləşgər. savaş birliği. yığınaq.
bodun. xalq. el. ahali.
sıra. səf. dizi, dize.
qoşun qoşun sıra sıra. quruh quruh.
eli qoşun qoşun qıldılar.
çəriləri qoşun qoşun qılın.
qoşu. yədək.
yarış alay düzüp qoşun qoşub.
arac. ayqıt. vəsilə. əsbab. abzal.
kirəmit.
ləşgər: toyın. ordu. qoşulmuş, toplanmış el.
qoşun çəkmək: ləşgər göndərmək.
təsti.
çərik. çəri. alaman. ordu. yığın. cəmiyyət.
qoşun öncülü: ura. təliə.
qoşunun uzaqda, ayrı qalan qolu: ura.
qoşun çəkmək: çirikləmək. sulamaq. alamanlamaq.
qoşunun arxa bəkçiləri: surqavul. sürqavul. əqəbdar.
qoşunun toxdayan, otraq yeri: ordu. toxdaş. otraş.
qoşunun qonduğu yer: ordu

QOŞUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərik. dərilmiş toplanmış yaraqlı kişilər. qoşulmuş, düzənmiş, hazır olan güc. suv. toyın. ordu. ləşgər.
döyüşdə qoşun bəlgəsi, nişanı. batraq. bayraq. sancaq. pərçəm. ucuna ipək sırıqlar sancılan, taxılan, batırılan neyzə, ağac.
qoşun çəkmək: süləmək.
qoşun çəkmək: süləmək. düşmana qarşı əsqər göndərmək. savaş yapmaq.
qoşunbaş üy: kirəmit çatılı ev.- qoşun qoraqı: orduqah. ortaqu. ordu. ordu qərargahı. toyka