Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QOYAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçmə. uğrama.
ödəmə. vermə

QOYAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

iltiqa. iki çayın birbirinə qoyulduğu yer. mərcə;. mərkəz.
qovşar. iki suyun qavşaq yeri. üç gənli yer

QOYAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyan.
heyvanlara, kölələrə söğülən bir söz.
ağızdan salya saçan; anlamınadır.
keçmə. keçiş. mirur. ibur.
qovşaq. rabit (sim).
keçirən. keçirdən. icra edən.
becərən.
qoyşat. qoyaş. keçilən. keçmə. cərəyan. macəra.
buda bizim qoyşatımız.
maraqlı qoyarlar söylədilər.
axan suların bir yerə tökülən ağzı. iki suyun birbirinə qovuşan yeri. qovşaq. mültəqa

QOYARLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uralamaq. düzəltmək. miyzanlamaq

QOYARLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uralanmaq. düzənlənmək. miyzanlanmaq

QOYARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçmək. keçişmək. mirur edmək. ibur edmək

QOYAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koyaş. kuyaş. koyəş. günəş

QOYAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyşat. ( > qozəştə¬ (fars)).
keçmiş. keçən. ötən. sabiq.
qoyaş il.
qoyaştalar: keçənlər ötənlər.
salami. fayiz. bəhrə.
yüzə on qoyaşla para verir.
bu il qoyaşlar artmış.
qoyar. keçilən. keçmə. cərəyan. macəra.
buda bizim qoyşatımız.
maraqlı qoyarlar söylədilər

QOYAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyqarmaq. qoymaq. qomaq. nərsəni olduğu kimi bıraqmaq. dondurmaq. boşlamaq. boşamaq. vazkeçmək. bıraqmaq. ötürmək. geçmək. aldırmamaq. ötürmək. salmaq. tərk edmək

QOYAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoy. qoya. qoyun. qona. qona. qonat. qonun.
qaidə.
təməl. kök. əsas.
ayaqlıq. daban.
yol yörə. yol yordam. düzən. yöntəm. usul. ərkan.
göt

QOYBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoybağ. aşiq məşuq. bəndək. toqa. toxa

QOYBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enişiq. enişik. yenişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. uysal. uysuq. gəlici. enik. yenik. müti’. tabe;

QOYÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyunçu. çoban

QOYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşağ. alt.
o dağdan qoyu endi.
itim tutub qoyu çaldı: yerə vurdu.
başın alıb qoyu saldı: başın qırıb yerə saldı.
gözüm yaşı qoyu axdı: yerə axdı.
qoyu ıldı: aşağ getdi.
ər atdan qoyu uçdu: yerə yıxıldı.
quyi. quyu. çuxur. aşağı. alt. sufla (# yuxar. yuxarı. üst. ülya).
aşağı. aşağıya. arxası sıra. (qudı ).
qoyu. qoyu al, qırmızı. qoya

QOYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyan. vaze;. vəz; edən.
yasaq qoyucı: qanun salan

QOYQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıt. irs. olub qalan nərsələr.
durum. hal. vəziyyət.
dəri. kürk

QOYQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyğa. kova. dolça.
quyuya qoyğa sal

QOYQAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoqaçmaq. təslim olmaq

QOYQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoğqalamaq. dərinin qıllarını təmizləmək, yolmaq

QOYQARAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyan. qılan. əda edən. yerinə gətirən.
ödəyən.
bıraxan. tərk edən

QOYQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymaq.
qılmaq. əda edmək. keçirmək.
ödəmək.
bıraqmaq. tərk edmək.
qoyaşmaq. qomaq. nərsəni olduğu kimi bıraqmaq. dondurmaq. boşlamaq. boşamaq. vazkeçmək. geçmək. aldırmamaq. ötürmək. salmaq. tərk edmək

QOYQAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qucaqlaşmaq. qoynuna girmək.
qoyqaşıb yatar onun üzünə