Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QOYMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çadır ağacının başına qoyulan, ortası deşik təxdə

QOYMACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaclamaq. qomaşlamaq. (> qomardən (fars)). görəvləmək. mə;mur edmək

QOYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaq. {( y < > z < > d. t ) qozmaq. qodmaq. qonmaq. }. {(qoy ( y < > d ) qod). ( < kovmaq)}.
qondurmaq. qonatmaq. oturtmaq. qoyutmaq. qonıtmaq. könütmək. qonutmaq. doğrultmaq.
buraxmaq. ötürmək. boşlamaq. vazlamaq. vaz vermək.
məni qoy gedim.
qoy yava işlərin azqınlara.
özündən yaxcılıq qoyan.
işivi qozub gedmə.
əldən qozmaq: əldə qoymaq: buraxmaq. (quzidən (fars): ötürmək).
qomarı qoymaq: andıra, savğaburaxmaq.
oğlum sənə qozarmən, ərdəm öğüt qomarı.
öğüt qoymaq: nəsihət vermək.
hazırlamaq.
qoyun yeyin.
qoyandan sonra gəlin.
qoyulmadan işi başlama.
qoyulmuş nələr: hazırlanmış nərsələr.
toxdamaq. dözmək. dayanmaq. səbr edmək. dirəng.
bir köç qoyqıl: bir az dözginən.
mən qoyuram o qoymur: mən dözürəm o dözmür
qoymadan pişmir qora.
qoymaq ilə pişər qora.
buraxmaq. izin vermək.
qoyun gedim.
qoymadı axın çıxsın.
səhv edmək. buraxmaq. əldən çıxmaq (vermək. əldən qoymaq).
düzəlmək. doğrulmaq. yola gəlmək. e;tiraf edmək.
ağac qonmaq: tikmək.
yola çıxmaq.
ram olmaq.
at qondu.
tökmək.
əlimə boya qoydu.
paltarıma su qoyuldu.
əlinə su qoy. tökülmək.
bu ırmaq hara qoyur.
qoyuvermək. buraxmaq. tökmək. çalqamaq.
buraqmaq. tərk edilmək. qoyuvermək. buraxmaq.
dayamaq: yaslamaq.
buraqmaq. həvalə edmək.
tə;sir buraqmaq. yetmək.
ilk öz için öğütlə. içinə qoyarsa başqasın öğütlə.
ac olana bir tikə çörək qoyar:yetər. kişi başına özünkü qoyar: yetər.
boşatmaq. tökmək.
ona bir az su qoyun.
qoyuvermək. salıvermək. boşamaq. sərbəs buraxmaq.
küymək. zülm edmək. qıymaq. qücənmək. acınmadan edmək.
< (küymək). qu: günəş. yandırmaq.
< qoy: qon. qonqırmaq. tökmək. axıtmaq. axmaq. boşaltmaq. yağmaq. saçmaq. buyurmaq. kəsmək. bəlləmək. biçmək. çaylar gölə qoyulur: tökülür. axır. boşalır.
bu çay hara qoyur: tökülür. edmək.
qalıb qoymaq: dal qalmaq: dalı qılmaq.
ozap qoymaq: irəli qılmaq.
< qoy. koy. kov. kovmaq. boşamaq. tərgidmək. tərk edmək.
qadın qoymaq: arvadın boşamaq.
yağmaq.
yağış qoyur: yağış tökür. yağış qoymur.
vermək.
nümrə qoy: nümrə ver. nahar qoy: nahar ver.
nərsəni buraqmaq. çevirmaq. çöndərmək. küsmək.
qurmaq. qovmaq. kovmaq. qabmaq.
qoyma: qurma. otutma. yapma. tikmə.
durqutmaq.
sənin yoxluğunda onu sənin yerinə qoyarıq (durqudarıq).
qoyuvermək. uzatmaq. buraxmaq. sərbəs ötürmək (# kəsməmək).
saç, dırnağ, ağac uzatmaq.
oturtmaq. vəz; edmək.
ötmək. güzəşt edmək. keçmək. bağışlamaq. boşuqmaq.
urundalamaq. yerləşdirmək. təxsisləmək.
vurmaq. basmaq.- barmaq basın.
dincəlmək. rahatlanmaq. sakinləşmək. sakitlənmək.
gətirmək. soxmaq.- yoluna gətirmək.
meydana gətirmək.
taxmaq. asmaq. ilişdirmək. rəbt edmək. tikmək. taxmaq. vəz; edmək.
ad taxmaq.
tökmək. çəkmək. axıtmaq.
koymaq. dərə yatağı. oyuq. çuxur.
bıraqmaq. ötürmək. vermək. vəz; edmək.
bunu hara bırakım.
qanun bırakdılar.
onu mənə bıraq.
paranı banga bıraq.
qoydu bulut yağmırın: tökdü.- tutunu (pərdə) qornıça taxmaq.
börki çiviyə tax.
köynəyə düymə tax.
işə qoymaq: qayırmaq. qulluğlamaq. xidmət vermək.- işi asqıya qoymaq: yubatmaq.
yerinə qoymaq: ütüləmək. çıxıq nərsəyi taxmaq.
sıkıya qoymaq: öğrətmək, tərbiyə üçün qadağlamaq.
başa qoymaq. tutmaq.
dilək (niyyət) tutmaq.
biriynən sözü tutmaq.
işi gilifinə, qılıfına qoymaq: qabına, yerinə qoymaq.- üz qoymaq: üz tutmaq. yönəlmək.- işlər iyiliyə üz tutdu.
acımıyaraq qoymaq, vermək, edmək: bağışlamaq. bəzl, fəda edmək. əsirgəməmək. qıymaq.- parasın qıyamır.
parasına qıyıb bu kitabı almadı.- qərar vermək.
yerləşdirmək.
qayırmaq. bərkitmək.
şərt edmək. mərclənmək.
ötürmək. qılmaq. əda edmək. vəz; edmək.
quymaq. tökmək. yerişdirmək. yeləşdirmək. salmaq. bıraqmaq. tərk edmək.
əl qoymaq: cumlamaq. yumlamaq

QOYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyqarmaq.
qılmaq. əda edmək. keçirmək.
ödəmək.
bıraqmaq. tərk edmək.
qoyaşmaq. qomaq. nərsəni olduğu kimi bıraqmaq. dondurmaq. boşlamaq. boşamaq. vazkeçmək. geçmək. aldırmamaq. ötürmək. salmaq. tərk edmək.
salıvermək. salmaq. bıraqmaq. daşlamaq. tərk edmək.
qoyuvermək. icazə, rüxsət vermək.
çəkmək. dartmaq.
qol çəkmək: imzalamaq.
girdirmək. almaq. qeyd edmək.
bunu yazıya alın.
girdirmək. saymaq. aldırmaq. daxil edmək. altlamaq.
qoyqarmaq. keçirmək. qılmaq.
qoyqarmaq. qılmaq. əda edmək.
salmaq.
içinə qoy: sal.
soxmaq. girdirmək.
süzmək.
içgi qoy: süz.
yapşdırmaq. atamaq. salmaq. bağlamaq. tə;yin, nəsb edmək.
yatırtmaq. tökmək. xərcləmək.
bu işə çox para tökdük.
vermək. düşürmək. tərk edmək. vaz keçmək. ötürmək. buraqmaq. bıraqmaq. çıxarmaq.
böyrəkdən daş düşürmək.
düşürmək. soxmaq. salmaq.
duzağa düşürmək.
qomaq. qoyaşmaq. bıraqmaq. ötürmək.
vermək. düşürmək. tərk edmək. vaz keçmək. ötürmək. buraqmaq. bıraqmaq. çıxarmaq.
bıraqmaq. salmaq.
alıb qoymaq: alıqoymaq. ayırmaq.
sənə üç əkmək alıqodum: ayırdım.
bıraqmaq. düşürmək. salmaq.
yapmadığını bıraxmadı.
inci, işgi bıraqmaq, qoymaq, düşürmək, salmaq: bara qoymaq.
enmək. endirmək.
hər nəyi yerinə enin. (qoyun).
qondurmaq. girdirmək. yerlətmək.
işə, görəvə girdirmək, qondurmaq, qoymaq, yerlətmək, tutmaq. iş vermək. işlətmək. çalqışdırmaq. çalqışdırtmaq. çalışdırmaq. çalışdırtmaq. qullatmaq. kullatmaq. qulluğa çağırmaq. istixdam edmək. xidmətə almaq, qoymaq.
imza yazmaq, atmaq, qoymaq, çəkmək.
biçiminə qoymaq: işi yerinə qoymaq: qaqlamaq. haqlamaq.qadaqlamaq. qaqatlamaq. yaxlamaq.- əl qoyma: qəsb.
əl qoymaq: qəsb edmək.
əl qoyulmaq: qəsb edilmək.
əldən qoymaq: çalralamaq. kanralamaq. yellənmək. yel çıxartmaq. qırağın, yanın çəkmək.
əldən qoymaq: qabara atmaq. qaz çıxarmaq. yel bıraqmaq. pısıtmaq. osturmaq.- əziyyətə, zəhmətə, məşəqqətə salmaq, qoymaq: basıqlatmaq. sıxıqlatmaq. tıxızlatmaq. inciklətmək. incitləmək. əziklətmək. iziklətmək. gəziklətmək. giziklətmək. gücüklətmək. güclüklətmək. ağrıqlatmaq. ağıqlatmaq. qarıqlatmaq. qaraqlatmaq.
diş düzmək, qoymaq: dişləmək.
xətir qoymaq. sanı saymaq. duyuş saymaq. sayqı göstərmək.
işə qoymaq. iş edmək. işə soxmaq. duzağa salmaq. girifdar edmək.
oturduğu yerdə, nəmənəsin kəsib, özünə iş etti.
könül qoymaq: xatir qoymaq.
könül qoymaq: könüllənmək. gücənmək. darılmaq. alınmaq. küsmək. qırılmaq.
qafasına qoymaq: bir işi yapmağa kəsinləşmək, qərar vermək.
nərsənin qarşına qoymaq: göstərmək.
oda göstərmək.
nərsənin qarşında qoymaq: üzbəüz qoymaq. qarşalıtmaq. qarşılatmaq.
önə qoymaq: ilərgəmək. ilərgətmək. ilgərimək. önərmək. pişnəhad edmək. qabağa çəkmək. mətrəh eləmək.
yol qoymaq yol açmaq, vermək. təprənişi, davranışı ilə başqalarına örnək olmaq. başqalarına önçülük edmək.
yoluna baş qoymaq: bir yolda, bütün varlığın vermək.
ortaya qoymaq, çıxarmaq: düşmək.
paravın hamısın düş baxalım.
baş qoymaq, vermək: bir uğurda, yolda ölümü gözə almaq.
boş qoymaq:
aldırmamaq. oralı olmamaq. umursamamaq.
məhrum edmək.
börk qoyan, qoyucu: papaq geydirən. qulaq kəsən.
doluya qoyursan alamır, boş qoyursan, dolamır: düşünülən yolların heç biri çözüm, çıxış yolu sağlamamaq, düzəltməmək.
əl qatmaq: əl qoymaq: əl soxmaq: qarışmaq. mudaxilə, dəxalət edmək.
əl qoymaq: əl basmaq. başlamaq. girişmək.
qol, dəsdək qoymaq: dayamaq. dayqamaq.
tarix qoymaq: tarix atmaq.
yola qoymaq, düşürmək, salmaq: işlətmək.
yola qoymaq: düzənləmək. aparmaq. yönətmək. hidayət edmək.
çox əmək, çaba qoymaq, işlətmək: dirsək çürütmək. sümük sındırmaq. sinsimək. zəhmət çəkmək.
yola qoymaq: yola soxmaq: düzənləmək. düzənliyə soxmaq.
bara qoymaq: iş edmək.
düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq: qonulamaq. qoyutmaq.- düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq: qonulamaq. qoyutmaq.- qamış qoymaq: qamış atmaq:
əngəlləməyə çalışmaq. imalə edmək.
qapalı söz söyləmək, toxundurmaq.- qarşı qoymaq: dayanmaq. qatlanmaq. göğüs gərmək. göğüs vermək.
qazan qoymaq, asmaq: su qaynatmaq.
qırağa qoymaq: qırağlatmaq. ırqatmaq. ıraqlatmaq. yanqatmaq. yanatmaq. yana atmaq. bir kənara qoymaq.
sonraya qoymaq: gün atmaq. günü günə satmaq. günü günə bağışlamaq. sürəkli yubatmaq. tə;xirə salmaq. ertələtmək.
tarix qoymaq: gün qoymaq

QOYMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bıraxmamaq.
edmədiyini qoymamaq, bıraxmamaq: hər cürə pişlik yapmaq

QOYMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadamaq. tutmaq. mən; edmək.
ayağından tutdu

QOYMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalpaq. qatlama. yağ içində pişirilmiş əkmək

QOYMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qundaq. qoydaq

QOYMATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymadan. qaldırmay. hamsını. birini belə bıraqmadan. dibdən. götürməy

QOYMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurban ollam düşmənə, qoymaz məni düşməyə

QOYMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyumlu. uyumlu. əşortalı. əşortlu. əşgüdlü. koordinalı. düzənli. sağlı

QOYMSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyumsuz. uyumsuz. əşortasız. əşortsuz. əşgüdsüz. koordinasız. düzənsiz. sağlasız. başıboş. baybaş. qayta

QOYMUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quymaq. bulamac kimi qoyuqmuş, yoğunlaşmış, qalın, qəlizləşmiş quyuq yemək

QOYMUQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyuqmaq. quymaqmaq. quyuqmaq. quraqmaq. qurqarmaq. quruqmaq. qurquqmaq. pəkşirmək. bəkrişmək. pəkrişmək. bərkişmək. yoğunlaşmaq. yoğqunmaq. qalınlaşmaq. qalqınmaq. qəlizləşmək

QOYMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saxlı. keçmiş. ötmüş. bastanaq. bastani

QOYMUYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonmuyan. yatışmayan. yatınmayan. dinmiyən. dinlənmiyən. susmayan. durmayan. kəsilməyən. qırılmayan. qırışmayan. axan. sürən. sızan. süzən

QOYN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkək qoyn: qoç. gəbəş. qabaş

QOYNI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoynu. qoni. qoylı. qoylu. onar. yonar. yolay. salıt. salt. sıra. seri. dizik. düzük. düzək. dizək. dizəm. düzəm. dizən. düzən. dizin. düzün. düz. düzgün. dizi. düzü. diziş. düzüş. dizgə. düzgə. dizgi. düzgü. dizgin. düzgün. dəngə. dərəc. dərcə. dəri. dərik. sıra. seri. cərgə. çəki. qada. qayda. qatar. doğru. qanıl. yaraq. yasa. yasay. yasamişi. inzibat. kilas. intizam. nəsəq. nəzm. nizam. tənzim. tərtib. (taxı. uğur. arayış. biçik. biçim. biti. qılıq. uyuş. yapım. saxt. )

QOYNI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoynu. soruq. sorut.
tikmən. dikmən. məxrut.
qoynı. qoynu. qılf. qıf. gilif

QOYNU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoynı. qoni. qoylı. qoylu. onar. yonar. yolay. salıt. salt. sıra. seri. dizik. düzük. düzək. dizək. dizəm. düzəm. dizən. düzən. dizin. düzün. düz. düzgün. dizi. düzü. diziş. düzüş. dizgə. düzgə. dizgi. düzgü. dizgin. düzgün. dəngə. dərəc. dərcə. dəri. dərik. sıra. seri. cərgə. çəki. qada. qayda. qatar. doğru. qanıl. yaraq. yasa. yasay. yasamişi. inzibat. kilas. intizam. nəsəq. nəzm. nizam. tənzim. tərtib. (taxı. uğur. arayış. biçik. biçim. biti. qılıq. uyuş. yapım. saxt. )

QOYNU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoynı. soruq. sorut.
tikmən. dikmən. məxrut.
qoynı. qoynu. qılf. qıf. gilif

QOYNUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kövnük. kiçik qab. qabça. qabçaq. kovduş. goduş.
topaç.
qoyun. qoyqun. etin. edin. hazır. amadə.- qoynuq burmaq: topaç çevirmək.
qoynuq aylandırmaq: topaç çevirmək

QOYNZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonzaq. > kənizək < qaravaş

QOYON : Arin Turkish Etimology Dictionary

tavşan

QOYRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

devanası. sırıq kimi uzun boylu