Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QOYURMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşalmış.
qoyurmuş qab: qotur qab: boş qab

QOYURTANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koyurtang. özgürlük. hürriyet

QOYUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyma. qoyut. atama. atatış. atatım. bağdama. bağdayış. bağdatım. qaplatma. qaplatış. qaplatım. yerlətmə. yerlətiş. yerlətim. ilətmə. ilətiş. ilətim. ilnətmə. ilnətiş. ilnətim. intisab. mənsub edmə

QOYUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyuş. salı. salış. buraxış. ötrüş. qutruş. çıxarış. əfv

QOYUŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşqun. atın quyruq altı

QOYUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonuşmaq.
qoyquşmaq. qonquşmaq. boşanmaq. tökmək.
əl ələ su qoyuşar, əllə üz yuvuşar.
birbirinə güvənmək

QOYUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y < > d ). qoduşmaq. birbirinə güvənmək, işənmək, inananmaq, süynəşmək. buraqmaq. həvalə edmək.
onla iş qoyaşma. öz aralarında söz alıb verib qoyaşdılar

QOYUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyma. qoyuş. atama. atatış. atatım. bağdama. bağdayış. bağdatım. qaplatma. qaplatış. qaplatım. yerlətmə. yerlətiş. yerlətim. ilətmə. ilətiş. ilətim. ilnətmə. ilnətiş. ilnətim. intisab. mənsub edmə.
orda. ordaq. burqat. durat. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. boluş. bolut. ölçüt. qırma. qırtı. qırıt. kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət

QOYUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonulamaq. oturtmaq. düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq.
qonulamaq. oturtmaq. düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq.
üzbəüz edmək, qoyutmaq: qarşıtılmaq. qarşatılmaq

QOYUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymaq. qönitmək. könütmək. qonutmaq. doğrultmaq

QOYUVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymaq. icazə, rüxsət vermək.
qoyvermək. qarçırmaq.
salıvermək. bıraqmaq. vazkeçmək

QOYUVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoymaq. uzatmaq. buraxmaq. sərbəs ötürmək (# kəsməmək).
saç, dırnağ, ağac uzatmaq

QOYVANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

duruqsamaq. vellənmək. yubanmaq.
işlərində qoyvanma.
vellənmək. duruqsamaq. yubanmaq.
işlərində qoyvanma

QOYVERİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyvermə. qoyveriş. çatışdırım. çatışdırma. çatışdırış. çattırma. çattırış. çattırım. daşıma. daşım. daşınış. ilətmə. ilətiş. ilətim. ulatım. ulatma. ulatış. ulaştırma. ulaştırım. ulaştırış. ibermə. iberim. iberiş. ebiriş. ebirmə. ebirim. evirmə. evirim. eviriş. yollama. yollayış. yollatış. uğratma. uğratım. uğratış. irsal, nəql, həml edmə

QOYVERİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyvermə. qoyverim. çatışdırım. çatışdırma. çatışdırış. çattırma. çattırış. çattırım. daşıma. daşım. daşınış. ilətmə. ilətiş. ilətim. ulatım. ulatma. ulatış. ulaştırma. ulaştırım. ulaştırış. ibermə. iberim. iberiş. ebiriş. ebirmə. ebirim. evirmə. evirim. eviriş. yollama. yollayış. yollatış. uğratma. uğratım. uğratış. irsal, nəql, həml edmə

QOYVERMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyverim. qoyveriş. çatışdırım. çatışdırma. çatışdırış. çattırma. çattırış. çattırım. daşıma. daşım. daşınış. ilətmə. ilətiş. ilətim. ulatım. ulatma. ulatış. ulaştırma. ulaştırım. ulaştırış. ibermə. iberim. iberiş. ebiriş. ebirmə. ebirim. evirmə. evirim. eviriş. yollama. yollayış. yollatış. uğratma. uğratım. uğratış. irsal, nəql, həml edmə

QOYVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalvermək. salmaq.
qoyu vermək. qoyuvermək. qarçırmaq. buraqmaq. bıraqmaq. yol açmaq, vermək. icazə vermək. musaidə edmək.
buğ bıraqdı

QOYVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomaq. qoymaq. artıq tutmamaq. buraqmaq. mane; olmamaq. icazə vermək. bir bağdan sərbəs buraxmaq.
mən gəlincəyədək, qonaqları qoyu vermə.
sən bir məni qoyuverdin ki görəm nə edirəm.
gecə tutulanları dan ertə qoyuverdilər.
əsirləri qoyuverdilər

QOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

koz. kovzuq. kozuq. yerzəmi. kəvət. zerzəmi. girgə. atlıq. altlıq.
qaz. (qarından çıxan) qabara. yel.
qabara atmaq: qaz çıxarmaq. yel bıraqmaq. əldən qoymaq. pısıtmaq. osturmaq.
qabaqoz: üzdən dolu, içdən boş. görnüşdə ürəkli, gerçəkdə qorxaq olan.
qatlanqoz: salyanqoz. qaravola. hələzon. yumuşacalardan, sarma qabıqlı heyvancıq.
demoqrasını anlamaq üçün, qozla badamı seçə bilmək gərək

QOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qos. koz.
qazıq < > kovık: oyuq. qabıq. kavık. qözlanmaq: kovlanmaq.
quzu ağılı.
yanqağ. cəviz. girdəkan.
qor. qoza. qora.
cəviz.
qoz börk: yeni doğan bəbək üçün düzənlənən şöləndən oynanan bir oyun.
qoz tiş: süt dişi.
qoz dirək: cəviz ağacı.
qoz qabqa yığmaq: düzənə soxmaq. kontrol altına almaq. göz açtırmamaq.- qoz qabına qoymaq: bərk sıxmaq.
bu pis işləri görənləri qoz qabığına qoyarlar.
devlə elin qoz qabığına qoydu.
qoz qırmaq: varın, çıxarın göstərmək.
görək nə qoz qırır.- qazı qoz anlamaq: yanlış anlamaq. qanmamazlıq edmək.- qırdığı qoz mini keçdi: çox yanlışlar (xətalar) yapdı.
qoz qabığına girmək: sıçan yuvasına girmək. dəli dəli qaçıb saxlanmaq. çox qorxmaq.
qoz adası: ağ dənizdə qoşut adası.
qoz qırmaq: yanlış, suç, xəta yapmaq.
qoz paylaşmaq: {
uzlaşmaq. uylaşmaq. yollaşmaq. quraşmaq. saziş edmək.
savaşların buraxıb, qozların paylaşırlar.
güclə həqqini əldə edmək.
dur bir, mən onla qozumu palaşıram, səndə görərsin}

QOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quz.
arxası tonqınqı, bükür.
kübbə. qubba.
kambır. gombır.
quz. qabus.
qozalaq. gompır < kampır. çıxıntı. tümsək.
qatırıq. qattırıq. qəttirik. kambırıq. kəmbir. kambır. kambur.- çətin qoz: güc, zor iş, kimsə.
qoz qırmaq: yaramaz işləmək, iş görmək.
qoz qabığından çıxmış da, qabığın bəğənməmiş.
qoz kölgəsi: qoyu, qara kölgə.
qataq cəviz, qoz: iri cəviz.- iki qınzı qoz: iki dənə qoz.
qozun, cəvizin qabığından ayrılma, soyunma çağı: kağal. kaval.
yaş qozun, üzərindəki göy qabığı: gövək (< göğ. göy: yaşıl).
yaşıl qabığından çıxarılmış qoz: kavqal. kavqıl. qaqqıl

QOZA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağ. kirmik. kirmək. girik. girih ( > gireh (fars)). düğün. düğüm. əqd. uqdə.
qoz. qor. qora.
yuvarlaq. topcıq. qapsul. kəpsul.
ipək qozası.
pambıq qozası.
damqa qozalağı: damqa qozağı: bal mumu üzrəni basılan damqanın izi pozulmamaq üçün, üzərinə yapışdırılan fil dişindən qapaqcıq.
bucur.
çam qozası: arça bucru.
ipək, pambıq örtüyü, qabığı.
qabıq.
qoza ev: üsdü, ağac qabığıyla qapanmış ev.
qızılla, gümüşlə sarılmış bəzək düyməsi.
ipək böcəği qozası: qıppa

QOZA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kala. kələf. çilə. çiğlə.
kova.
çam qozası: qıcı.
pambığı boşalmış qoza: kavqal. qanqal.- qozalağa, qozaya bənzər yumalaq nərsə: burumcaq. bürümcək.
qozalağa, qozaya bənzər yumalaq nərsə: burumcaq. bürümcək.
pambığı alınmış boş qoza: çanqınqalaq.
pambıq qozası arıtlamaqda işlənilən böyük ələk: çırçır. çalxağı. çalxar. qoşqunara.
ipək qozası: barama. kavqalı

QOZABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çabuq. tələsik. əcələ.
qozaba bolmaq: qozaba edmək: qozabaqa qalmaq: əcələci olmaq. əcələ edmək.- qozabaqa aldırmaq: təlaşlandırmaq. talaslandırmaq. təlaşa düşürmək

QOZABALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

talaslanmaq. talaşlanmaq. hızlanmaq. əcələ edmək