Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
ALCALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tutmaq. qaplamaq. əsir etrmək.işqal edmək.
duman ortalığı tutdu.
bu kanapə çox yer tutur

ALCANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanılmaq. şaşırmaq. quşqulanmaq

ALCAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alacinli. alcaş malcaş. dənli. bənəkli. qarışıq. qarmaqarışıq

ALCATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaştırmaq. zehni qarışdırmaq. yanıltmaq

ALCAVSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşqusuz. mütləq şəkildə

ALCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

alınmış. vurumuş. çıldırmış. dəli. vurqun. cinli.
azqın. pozuq. sapıq. tozut.
bax > aldatan. aldatıcı. aldamçı. tavluk. təvlük. toğlayan. toğlaçı. toğlayan. toğlaçı. hiləkar. hiləci

ALCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alcığ. ilkik. alda, öndə gedən, çıxan. böyük qardaş

ALCIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gicəlmək. şaşmaq. çaşmaq. çıldırmaq. azmaq. ağlın itirmək

ALCIRAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aldıralmaq. aldanmaq. başğayınmaq.
azmaq. munmaq. münmək. manmaq. saçmalamaq. saçma sapan, yersiz, yonqarsız, ərdəmsiz anlamsız qonuşmaq

ALCIRANĞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alasıranğmaq. aldıranğmaq. çaşqınmaq. şaşqınmaq. uğru itirmək, batırmaq. heyran qalmaq. aşufdə olmaq

ALCIRANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alcıranğ.
anğa. gəng. qaranıq. baxa. qalma. qalaq. qalav. mat. heyran.
alasıranğ. aldıranğ. çaşqın. şaşqın. toxat. tuxat. qapıq, tutaq, tutuq, soluq üz. qayğılı. uğru itmiş, batmış

ALCIRANQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalam çaş olmaq. pərişan. aldıramaq. anğıqa tanğıqa olmaq

ALCU GÜLCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alcu gülcü.oxunaqsız. oxunması zor

ALÇA UCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzümsüz. ərsək tərsək. dik alçaq

ALÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< alaça). ensiz yol yol parça.
ala don: yol yol, qırmızı aba.
ala dağ.
bax > alçaq

ALÇACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçaq olan.
alçaqca. çox alçaq.
sevci sözü olaraq, əzizləmək üzün söylənən sözcük.
alçacıq eşşəyə hərkim minər

ALÇAQ UCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərsək tərsək. dik alçaq. düzümsüz. ərsəkdəl. ərsək olmayan. dərə təpə. yeniş yoqquş

ALÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alça. aşaq. {bu söz bu anlamları göstərir: az (çox olmayan). qırıq (uzanmayan). pozuq. qısıq. (qorxaq. sinsi). yavaş (iti olmayan}.
boş. yalan. gizli. kovşaq. gəvşək. kövrək. yüngül. zayıf. alasa. aşaq. aşağı. dibənğ. tömən. tübən. tovən. pes. pəs. pis. az. kəm. yumşaq. puka.
alçaq könül: uçuz.
alçaq könüllü: yenül. qotqu. mütəvazı.
alçaq gəlmək: boş gəlmək. qəbul edmək. qalmaq. boş vermək.
balaçaq < böl. böləçək.
alaşa. bodur.yüksək olmayan. qısa boylu. bodur.
azmıç. kötülükdə bulunan kişi.
batış. çuxur. dərin.
çağmaz. xəsis. paxıl. dəni. soğur. saqur. gədə.
əclaf. çapqun. çapar. çapqar. yörük. yoruq.
encək kişi. çet. çət. çanqana. çingənə. qərəçi.
endib. qanmaz. anlamaz. dərksiz.
qısa. budur. bodur. boysuz. kütə kültə. bacaqsız. qısa. qısqa. külə. kültə. pəkənə.
əclaf. üzqün. zəhləgedməli.
haşarı. aşağı. əsgik. yaramaz.
topraq. yer.
utunka. dəğərsiz.
uyunti. misgin. dəğərsiz. utun. güstax.
qurqaq. namərd.
acgöz. soğ. suğər.
uca. ulac. yumuşaq xuylu. incə. uslu. yüküm. həlim. bilən.
alçaq kişi. yaltaqlanıcı: yaxı yuxı ər.
alçaq könüllü. yumuşaq xuylu. mütəvazi: qutqı. qotqı. qutuq.
alçaq könül: qutqıl. inər. inərbaş. mütəvaze.
ötünc. basıncaq. basın. dəğərsiz. düşük. arso. dəğərsiz nərsə.
basınçaq ər: zayıf görülən. önəm verilməyən, alçaq adam.
dəğərsiz kimsələr: çöp çəp kişilər.
sortuq. sorulmağa qonulan. oynaş. qəhbə.
sortuq əşlər.
ucuz.
ucuz kişi.
alşaq. çuxur. çevrəyə görə aşağda olan. engin. ingin. münhət.
aşağ. qaqqılıq. donqılı. dəğməz. xor.
çök. çöküc. düşüc. qıran. qıranğ. qıral.
çürük. kövrük. kovuş. kovşur (< kav. kov). boş. dəğərsiz. küçüm.
əzrik. əzril. rəzil. pəst.
qısqıt. qısqırt.
qölgəsiz. sayqısız. gəlgedsiz. düşük. görkəmsiz. taptapaqsız. çalımsız. zəlil. hörmətsiz. əzəmətsiz. dəbdəbəsiz. həşəmətsiz.
yaxmaz. törə (əxlaq) yönündən pis olan. yüngül. cıf. açıq sıçıq. əsgik. hobba.
yüngül qadın.
yüngül törəş: rəfdarlı.
güdə. qısa. boysuz.
aşağlıq.
pozuq. düşük.
məlu;n. dəni.
qorxaq. sinsi.
namərd.
düşük. xəfif. basıq.
bayağı. kiçik. aşağı. xor. dəğərsiz. önəmsiz. düşgün. kötü. pis. düşük. dar. çıxarsız. ingin. engin. ucuz. az dəğərli. düşük. alçaqca.üzük. xain. dönük. alt.işdən gücdən düşük. çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. bitgik. bitgək. ərik. əzik. engik. dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş. qaşaq. qaşınmış. abırsız. qısa. güdə. külə. boğdur > bodur. tıknaz. boysuz. ödlək. ödələk. qorxaq. təpin. ürəksiz. qıssa. bodur. tıknaz. tıxılmış. boysuz. pəsələn. basılan. qol astı. əl altı. zəbun. yaravsız. yağdaysız. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. əlsiz. şapşal. çapçal. dəğərsiz. həqir. aşağlıq. bayağı. bayağılıq. e;tibarsız. kovuş. kovşur (< kav. kov).
dəni;. məlu;n.
donuyırtıq. donsuz. pezəvəng. qaldaban. çaldaban. namussuz. iffətsiz. arsız. şərəfsiz. rəzil. çevrimsiz. çevrişsiz. törəsiz. əxlaqsız. taxımsız. xuysuz.
dar. aşağ. tünək. dünək. tüngə. düngə. (
< tün: gecə.
tünğ < tüqn: düğn: düğün: qapalı.
< dönmək).
alçaq topuqlu: alaşataban.
daha alçaq: töbərlaq. daha aşağı.
daha alçaqdan: töbərlaqtin.
alçaq yuxari: yoxoş aşağı. az çox.
basıq odalar.
alçaq ürək: yenğ. yenik.
alçaq qat: ayaq taxımından. daldaban. baldırıçıplaq. əvam.- alçaq qabartı: az çıxıntılı.
çox alçaq: alçaqca. alçacıq.
alçaq uçan uca qonar, uca uçan alçaq qonar.
alçaq yer, iyidi xor gödtərir: kötü çevrədə, kişilik alçalır.
alçaq yerdə təpəcik kəndini, dağ sanır.
alçaqdan (soysuzdan) bəfa gəlməz, qəhbədən ar (namus).
alçaq eşşək minməyə qolay, öksüz cocuq dövməyə.
alçaq könüllü: alçaq göyüllu. mütəvaze;.
alçaq qabartı: az çıxıntılı.
alçaq uçan uca qonar, uca uçan alçaq qonar.
alçaq yer, iyidi xor gödtərir: kötü çevrədə, kişilik alçalır.
alçaq yerdə təpəcik kəndini, dağ sanır.
alçaqdan (soysuzdan) bəfa gəlməz, qəhbədən ar (namus).
alçaq eşşək minməyə qolay, öksüz cocuq dövməyə.
alçaq ürək: engin ürək.- alçaq könüllü: alçaq göyüllu. mütəvaze;.
alt qat: alçaq qat.
altda kimdir.
dar qafa.
alçaq könüllülük edmək. yincgələnmək. incgələnmək.
alçaq yalım: yalımı alçaq: firumayə.
daha alçaq: alçaraq. az alçaq. alçaqca.
alçak könüllü: yüğnək. mütəvazi.
alçaqdan görüşmək: alçaq könüllük edmək. qurur edməmək.
yalımı alçaq: kibri qırıq.
dik olmayıb alçaq yer: düşük. döşək. açal. açıl. açıq.
alçaq davranmaq: bölərmək. əsgiklənmək. yenmək. oğulmaq. tənəzzül edmək.
alçaq uca: çaxırçuqur. atar tutar.
alçaq qadın: tökəl.
alçaq könül. ürəyi alçaq: engin ürək. comət. yenğ. yenik. firutən.- alçaq könül: sanığsız. kibirsiz. tovsuz. fossuz. çağasız. yaxasız. çalımsız. qurumsuz. qurrasız. ifadəsiz. şişirməz. yelsiz. göyülsüz. könülsüz.
alçaq könül: ürəyi alçaq: engin ürək. comət. yenğ. yenik. firutən.- könlü alçaq: göstərişsiz. mütəvaze;.
alçaq könüllük: qanıqçılıq. firutənlik.- alçaq, xor, aşağ görünən nərsə, kimsə: qaqlacan. qaqacan. danlancan. danlanan. qınlanan. qınanan.
dabanı alçaq ayaq altı başmağı: qabqab. qapışqa. tapışqa.
əsgik, alçaq, bulaşıq, alalı, alada, irgənc, çirkin kişi: qamıq. qarmıq. qatıq. qartıq. yaramaz. arın, aras olmayan. pəlid.- tanrının, xaqanın ən alçaq qulu: qaratəkin. qartəkin. qarbanda. qara bəndə. xərbəndə

ALÇAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçaraq. daha alçaq. az alçaq.
namərdanə. alçacıq. çox alçaq. alçaq.üzük. xain. dönük

ALÇAQCALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşüklük. namərdanəgi

ALÇAQKÖNÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçağ könül. alçaqgöyül.
qoşağsız. mütəvazi.
dərviş

ALÇAQQÖNÜLLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçaqkönüllük.
alçaqkönüllük edmək: ayağına gedmək

ALÇAQQÖYÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçaqgöyül. bax >. alçağkönül

ALÇAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azaltmaq. əzmək. əsgitmək. əksiltmək. kiçitmək. əsgitmək.yıpratmaq. yormaq. üzmək. salmaq. gücdən salmaq. düşürmək. kütlətmək. zayıflatmaq. nərsəni itirmək.
bu işlər məni çox düşürdü, əsgitdi.
yalvatmaq. kiçiltmək. təhqirləmək