Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه

تورکجه
كسْم : تورکجه فارسجا - قشقایی

(ع) كسب، شغل، كار. (← كيسْم)

كت : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
تخت، تخت خواب.
نيمكت.
استخوان كتف، شانه. كتِ خاب (kәte xab)
تخت خواب

كت : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
از پيشوندهاي كمياب كه در بعضي كلمات رايج است. مانند
كت-كولوفْت (كلفت و ضخيم، چاق و چلّه) كت-كـولفَت (كنيز و كلفت، افراد يك خانواده.)

كته : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
ظرف فلزّي يا گچي كه به عنوان انبار گندم يا برنج در آسياب قرار دارد و از آنجا گندم يا برنج ريخته مي‌شود و كم كم آسياب مي‌گردد.
انباريِ كوچك، قسمتي از اتاق يك ساختمان كه با ديوار كوچكي آنرا مجزّا كرده باشند

كته : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
كته، برنجي كه بدون روغن پخته شود

كتي : تورکجه فارسجا - قشقایی

از گياهان علوفه‌اي

كتيره : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كتيرا، نام بوته‌اي خاردار كه از آن مادّه‌اي به همين نام ترشّح مي‌شود

كته‌لي : تورکجه فارسجا - قشقایی

برجسته و فرو رفته، جاي ناهموار. (موصلّو)

كتّاه : تورکجه فارسجا - قشقایی

نام گياهي از خانوادة چمن

كتّوْه : تورکجه فارسجا - قشقایی

نام گياهي از خانوادة چمن. ( كتّاه)

كتور : تورکجه فارسجا - قشقایی

قندان پارچه‌اي، كيفي كه در آن قند گذارند

كو : تورکجه فارسجا - قشقایی

صوتي است جهت نوازش و فرا خواندن اسب يا كرّه اسب.
در تركي قديم به صدا هم «كو» مي‌گفتند. مانند
هاي و كوي (سر و صدا)

کوج : تورکجه فارسجا - قشقایی

صمغ، شيرة درخت. كـوجه (kücә) = كـوجييه (küciyә)
درختچة گَوَن و نيز شيرة درختچة گَوَن.كـوجـوك (kücük)
دكمه. (اوّلين دكمه‌ها از صمغ درختان درست مي‌شده.)

كـوچه : تورکجه فارسجا - قشقایی

كوچه، محلّة كوچك

كوچو : تورکجه فارسجا - قشقایی

توله سگ، بچّة سگ

كـوجـو : تورکجه فارسجا - قشقایی

وسيله‌اي است كه به منظور جدا سازي تارهاي فرش در هنگام بافت در زير چوب هاف (كمانه) قرار مي‌گيرد تا بافنده با چرخاندن آن بتواند پود را از تار بگذراند

كـوچـوك : تورکجه فارسجا - قشقایی

كوچك، خرد، ريز. كـوچـوكلوك (küçüklük)
كوچكي، فروتني و تواضع.
كوچك بودن

كوچو-كوچو : تورکجه فارسجا - قشقایی

توله سگ.
صوتي است كه جهت نوازش يا فرا خواندن سگ گفته مي‌شود

كـوده : تورکجه فارسجا - قشقایی

از گياهان علوفه‌اي. (← كؤده)

كـودو : تورکجه فارسجا - قشقایی

كدو، گياه يا ميوة كدو.
برجستگي استخوان شكسته بعد از ترميم و بهبودي. كـودو ائدمك (küdü edmәk)
برجسته شدن استخوان شكسته بعد از پيوند. كـودوتَك (küdütәk)
نوعي كدوي درشت كه يك طرف آن باريك و طرف ديگر پهن و كروي شكل است كه به آن «درويش كودوسو» (ده‌وريش كودوسو = دؤوروش كودوسو) هم مي‌گويند. كـودويان (küdüyan)
برجسته و بالا آمده.
نام منطقه و روستايي در غرب شيراز كه در دشتي بلند و بر سر قلّة كوه «دراك» واقع است. كـودويَك (küdüyәk)
سيب ترش، سيب نارس

کوف : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كپك، قارچ زدگي. کوفْكه (küfkә) = کوفه (küfә)
كپك، قارچ. (← كف، كفَك)

كوفارات : تورکجه فارسجا - قشقایی

نكبتي، پست و فرومايه.
پستي و فرو مايگي

كوفّا : تورکجه فارسجا - قشقایی

سرفه، صداي سرفه. (← قوف)

كوفْت : تورکجه فارسجا - قشقایی

كوفت، آزار، درد.
نوعي بيماري كه بيمار دائم سرفه مي‌كند. (ريشة كلمه از اسم صوت قوف قوف … يا كوف كوف… است. ← قوف) كوفتلو (kuftlu)
مبتلا به بيمار كوفت. كوفتلوق (kuftluq)
زهر ماري، كوفت، غذايي كه گوارا نباشد

كوفور : تورکجه فارسجا - قشقایی

(ع) كفر، ناسزا. كوفور-كافار (kufur-kafar)
كفران نعمت، شكوه و گلايه، ناسزا گويي. كوفورو (kufuru)
كفري، عصباني، ناراحت.
آنكه هميشه كفر نعمت كند و به مقدّسات توهين كند. كوفورو اوْلماق (kufuru olmaq)
عصباني شدن. كوفور وئرمك (kufur vermәk)
ناسزا گفتن به پروردگار و مقدسات