Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه

تورکجه
هن : تورکجه فارسجا - قشقایی

= هنگ (hәng)
هنّ و هن، نفس زدن.
نزديك، نزديك بودن به اندازه‌اي كه هواي نفس به طرف مقابل برسد. هنار (hәnar)
حيوان آب نخورده و تشنه كه در حال نفس زدن است.
صوتي است كه در هنگام آب خوردن گوسفندان با آهنگ خاصّي گفته مي‌شود و به مفهوم گواراي وجود، نوش جان. هنگه رس (hәngә rәs) = هنگه بِرَس (hәngә berәs)
خيلي نزديك.
به محض رسيدن. هنْگ-و-هونْگ (hәng-o-hung)
هنّ و هن، نفس زدن.
جنب و جوش كم.
آدم كم جنب و جوش. هنگ-و-هونگ ائدمك (hәng-o-hung edmәk)
دير جنبيدن. هنه (hәnә)
نفس، دم.
هنوز، تا به حال. هنه چكمك (hәnә çәkmәk)
نفس كشيدن، نفس زدن.
آه حسرت كشيدن. هنه‌ز (hәnәz)
هنوز، تا به حال. (شش) هنه وورماق (hәnә vurmaq)
تند تند نفس زدن. هني (hәni) = هنيز (hәniz)
تا اين دم، تا اين لحظه، هنوز، تا به حال

هنْگ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: هان؟ از علائم پرسش در مقابل سخن نا مفهوم يا شنيده نشده، به اين مفهوم
«متوجّه نشدم چه گفتي؟»

هني : تورکجه فارسجا - قشقایی

: هم، نيز، همچنين. (شش) (← هم، همي)

حنَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) شوخي، مسخره. حنكله‌مك (hәnәklәmәk)
مسخره كردن

هنَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: طعن و تمسخر. (← حنَك، هدَك، هنَق) هنَكچي (hәnәkçi)
شوخ طبع، بذله گو. هنَكچيليك (hәnәkçilik)
بذله گويي. هنك-مزاق (hәnәk-mәzaq)
شوخي، مزاح.
معاشقه. هنَك-هنَك (hәnәk-hәnәk)
شوخي، عشقبازي. هنَگه توتماق (hәnәgә tutmaq)
به مسخره گرفتن، مسخره كردن

هنَق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: شوخي، مزاح. (← هنَك) هنَق-مزَق (hәnәq-mәzәq)
شوخي، عشوه‌گري و عشق بازي

هوْ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كه. (از حروف اضافه) من هوْ گلميشم. (من كه آمده‌ام.)

هوْب : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
خوب، شاد و سالم.
بس، كافي. (تلفّظي از كلمة «خوب» است.) هوْباب (hobab)
چاق، چاق و چلّه، سالم و با شور و حال.
نامي براي پسران. هوْباباق (hobabaq) = هوْبالاق (hobalaq)
هياهو و شادي. (اين كلمه در آذربايجان «آواوا» گفته مي‌شود. ← هاب، هاباق) هوْبالاماق (hobalamaq)
سر و صدا كردن، فرياد و هياهو راه انداختن

هؤبَره : تورکجه فارسجا - قشقایی

: هوبره، نام پرنده‌اي وحشي و حلال گوشت كه داراي گردن بلند و از مرغ خانگي بزرگتر است. به عربي آن را حباري گويند

هوْج : تورکجه فارسجا - قشقایی

: صداي راندن شتر. (← هوج) هوْجو (hocu)
شتر

حؤجَّت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) حجّت، دليل.
اصرار و درخواست لجاجت آميز

هؤگه : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نا تني (← اؤگه)

هؤگور : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
به هم بسته شده.
به هم وابسته، هم خو، انيس، مونس. (← هؤر، هؤروک)

هوْك : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
نفس نفس، هنّ و هن.
صداي راندن شتر، صوتي است كه ساربان در هنگام راندن شتر بيان مي‌كند. (← هوْق1) هوْك-هوْك (hok-hok)
صداي هنّ و هن و نفس زدن. هوْك-هوْكّونان (hok-hokkunan)
نفس زنان، در حال خستگي و طي مسافات طولاني

هوْكّو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: خل، نادان

هوْكّول : تورکجه فارسجا - قشقایی

: شپش بزرگ

حؤكْم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)‌ حكم، دستور، فرمان. حؤكمـَت (hökmәt)
حكمت، دليل منطقي. حؤكمَن (hökmәn)
حكماً، بالاجبار

حؤکومَت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)
حكومت، فرماندة كل.
حكمت، دليل منطقي

هوْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
انتظار، چشم به راه. (دره‌)

هوْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
هُل، فشار.
هول، ترس، وحشت.
شتاب، عجله. (← هوْول) هوْلاق (holaq)
فشار غذا بر معده، سوء هاضمه. هوْلقوتماق (holqutmaq)
به زور بلعيدن، تند تند فرو بردن غذا. هوْلقونماق (holqunmaq)
عرصه بر انسان تنگ شدن، ناراحت شدن. هوْلوپ (holup)
با فشار بلعيدن لقمة بزرگ. هوْلوخماق (holuxmaq) = هوْلوقماق (holuqmaq)
ترسيدن، وحشت كردن.
عجله كردن. هوْلوك-هوْلوكّونان (holuk-holukkunan)
با ناراحتي و فشار و خستگي

هوْلاي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: خرمن كوبي. (← هالاي و هلئي)

هوْلئي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: خرمن كوبي. (← هالاي)

هوْلْق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: حمله، هجوم. (← هولق1 و اورق)

هؤلَر : تورکجه فارسجا - قشقایی

= هؤلَّر (höllәr)
نام گياهي از گياهان دانه‌دار علوفه‌اي. (← هـولَّر)

هؤنکورمك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: زار زار گريستن. (← اؤه، اؤهك، اؤهکورمك) هؤنکور-هؤنکور (hönkür-hönkür)
گريه‌هاي متوالي